حکایت مادران شهید چشم به راه
مادر اگر باشی چشم انتظاری برایت مفهوم دارد، مادرانی که برای آمدن فرزند لحظه شماری می کردند برای برگشت جگر گوشه ها روزشماری کردند، این حس و حال مادرانی است که امید را در درب های بازشده می دیدند.مادران شهیدی که سال هاست درب منزل را باز نگه می دارند.
به گزارش تسنیم از آمل، مادر هر لحظه و ثانیه دلتنگ فرزند می‌شود و منتظر است که از درب ورودی منزل وارد خانه‌اش شود و یک دل سیر فرزند را در آغوش بگیرد و غرق بوسه‌های آبدارش کند.
همان مادر دلتنگ ، پسر را کنار دست بازوی راستش می‌نشاند دستش را روی گونه‌های او می‌گذاشت و نرم نرم نوازش می‌کرد و پشت‌سر هم قربون صدقه‌اش می‌رود و می‌گوید: " نینا ته دور ر بگرده"،" نینا ته بلاگردون بواشه"،" نینا ته قد رعنای دا بواشه".
وقتی آن ساک دستی خاکی با نوارهای سبز دور تا دورش را مادر پای پله دید با آن پوتین های معروف براق، واکسی سیاه و بندهای زیاد گوشه همان پله، به دلش افتاد این آمدن و دیدار یک معنای خاصی دارد و آن لبخندهای عمیق و مهربانی‌های همیشگی، خواسته‌ای نهفته است.
مادر با شنیدن خواسته نهفته، ام البنین زمانه خود شد فرزند و یا فرزندان خود را رهسپار راه اسلام، دین و مذهب کرد و حتی با صلابت و استقامت به همسران خود می‌گفتند: " پسرمان مردی برای خودش شد و الان می‌رود تا از خاک و ناموس و دین مان محافظت کند."
مادری که قرآن بالای سر پسرش قرار داد، پشت‌سرش آب ریخت به امید بازگشتش و اشک‌هایش را با استواری نگه داشت تا دردانه اش رهسپار جنگ شود.مادری که جگر گوشه‌اش را با دعای خیر، ختم قرآن و صلوات، نذر امام رضا(ع) راهی کرد به امید سرافرازی، پیروزی وطن و مهم‌تر بازگشتش از جنگ.
وقتی سپردش به خدا و راهی اش کرد؛ زلف‌های شانه زده، محاسن خوش‌عطر و لباس‌های فرزند اتوکشیده بود به خیال اینکه با همین خوشتیبی و قد رعنا برمی‌گردد.
اما چشم‌هایش به همان درب که دلبندش را رهسپار کرد جا ماند به امیدی که قد رعنایش برگردد و از درب وارد حیاط خانه‌شان شود.
مادران شهدا نبستند دری را به این امید که جوان رشیدشان بیاید و ببندد آن‌را و باز هم سر روی پای مادر بگذارد و لالایی‌های شیرینش را بشنود"نینا ته قد رعنای دور بگرده"،" نینا ته دامادی ره من بوینه".
مادران چشم به راه قاب عکس پسرشان را در دست دارند و با بغض از کاروان شهدای گمنام سراغ فرزندشان را می‌گرفتند و با بغش و اشک وقتی اسم فرزندش را می‌پرسیدند می‌گفت بهروز صبوری و اینکه در منطقه سومار به شهادت رسید و این انتظار 31 سال به طول انجامید تا فرزند دلبندش پیدا شد و به مانند همان نوزاد قنداق پیچیده اما کفن پوش، در آغوش گرم مادر قرار گرفت.
300 مادر چشم‌انتظار مازندرانی بعد انعقاد قطعنامه 598 بین ایران و عراق و اتمام جنگ در 29 مرداد 1367 نگاه‌شان به این کاروان‌ها و درب های منزل دوخته شده تا پاره تن‌شان بیاید.
مادرانی که با امید آسمانی شدند تا این دنیا فرزندشان را ندیدند ایشان را در آخرت ببینند.
مادری چون حاجیه صغری روستای خاتون رودبار توابع سوادکوه است.
احمد خلیلی 20 ساله‌اش سال 60در نوسود توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.
و مادر دیگر سیده مریم حسینی تورانی مادر شهید علی یعقوبی از روستای ماهفروجک ساری که 19 ساله بود به جبهه رفت و تازه 20 ساله شد به شهادت رسید و 44 سال چشم‌انتظار پسرش است و درب حیاطش را باز می‌گذارد و می‌بندد تا سوی چشمانش به خانه باز گردد.
مادری که می‌گوید فقط یک پیراهن را برایم آوردند که سفارش کردم مردم عکسش را روی قلبم قرار دهند.
حاجیه خانم زهرا علی‌پور مادر شهید جاویدالاثر محمود علی‌پور 37 سال چشم انتظاری و فراق فرزند بوده و طاقتش تمام و دعوت حق را لبیک می‌گوید.
شهیدی متولد 1344 در آباد محله بخش مرکزی محمودآباد در چهارم خرداد 67 در منطقه مریوان جاوید الاثر شد.
چشم انتظاری مادر طلبه شهید مفقودالاثر «جمشید جهانی» از بهنمیر بابلسر و یا روایت دلتنگی مادر شهید جاویدالاثر «موسی خدمتگزار» که در خانه‌اش را به امید بازگشت و دیدار دوباره نور‌دیده‌اش سال‌های سال باز گذاشته است، گوشه‌ای از حکایت‌های این مادران چشم‌انتظار مازندرانی است.
چهار هزار و 55 والدین شهدای مازندران در قید حیات هستند
سعید کهنسال مدیرکل بنیاد شهید و امورایثارگران استان مازندران در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در آمل تعداد والدین شهدای این استان را 19 هزار و 489نفر بیان و اظهار داشت: از این تعداد از والدین شهدای مازندران چهار هزار و 55 نفر در قید حیات هستند.
وی با بیان اینکه با توجه به آخرین سرشماری شهدای استان 14 هزار و 500 شهید اصالت شناسایی شدند، افزود: از این تعداد براساس آماری از سوی حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس 600 شهید گمنام در مازندران به ثبت رسیده است.
مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران مازندران با تاکید بر اینکه به منظور ترویج فرهنگ تکریم مادران شهدا باید در درجه اول به درک درستی دست یافت که در آن دوران این مادران با درک درست و با دستان خود فرزندان خود را رهسپار جبهه می‌کردند، اظهار داشت: این جوانان در دورانی راهی شدند که کشور حتی به لحاظ جنگ ابزارها در نارسایی زیادی به سر می‌برد اما آنها تا آخرین لحظات مقاومت کردند.
کهنسال با بیان اینکه نگاه تبیینی مادران شهدا اولویت داشته و دارد، افزود: باید این تبیین را به نسل امروز و فردا انتقال داد و الگوبرداری از مادران شهدا کرد.
وی با اشاره به اقدامات و برنامه‌های بنیاد شهید برای رسیدگی به والدین به ویژه مادران این شهدا در مازندران گفت: اجرای طرح سپاس در طول سال به منظور سرکشی و سپاس از مادران شهدا دستور کار قرار دارد؛ همچنین تاریخ شفاهی که به گردآوری و ارائه خاطرات شهدا پرداخته می‌شود تا از رفتار آنها ضبط و ثبت برای انتقال نسل فردا استفاده شود.
مدیرکل بنیاد شهید مازندران ادامه داد: در امر سلامت والدین شهدا، مناسب‌سازی منازل آنها را در دستور کار قرار داریم و در امر حق پرستاری اگرچه ناچیز هست برای این والدین در نظر گرفته می‌شود.
کهنسال با بیان اینکه طی شش ماهه نخست سال‌جاری هفت هزار و 765 مورد خدمات مددکاری ارائه شد، افزود: در اجرای طرح سپاس نیز دیدار 21 هزار و 141 خانواده شهدا انجام و طی این مدت هفت هزار و 699 نفر مشاوره صورت گرفت؛ در آموزش خانواده‌ها و سالمندی نیز یک‌هزار و 348 نفر آموزش دیدند.
انتهای پیام/
