خبیر‌نیوز | خلاصه خبر

یکشنبه، 15 مهر 1403
سامانه هوشمند خبیر‌نیوز با استفاده از آخرین فناوری‌های هوش مصنوعی، اخبار را برای شما خلاصه می‌نماید. وقت شما برای ما گران‌بهاست.

نیرو گرفته از موتور جستجوی دانش‌بنیان شریف (اولین موتور جستجوی مفهومی ایران):

ملاحظات توسعه شبکه سلامت کشور در جهان پسامدرن

مهر | سلامت و پزشکی | یکشنبه، 15 مهر 1403 - 07:58
کارشناس سلامت و رسانه، پیرامون ملاحظات توسعه شبکه سلامت کشور در جهان پسامدرن، نکاتی را مطرح کرد.
سلامت،اجتماعي،پسامدرن،توجه،ادغام،رويكرد،طبيعي،ايجاد،فرهنگي،م ...

به گزارش خبرگزاری مهر، کیانوش جهانپور، نوشت: در جهان پسامدرن، سلامت به شکلی پیچیده و چندبعدی در نظر گرفته می‌شود.
این دیدگاه، تفاوت‌های عمده‌ای با رویکردهای پیشین دارد که عمدتاً بر روی جنبه‌های فیزیکی و بیولوژیک سلامت تمرکز داشتند.
دیدگاه پسامدرن به سلامت، بر اساس اصول و ایده‌های فلسفی و فرهنگی عصر پسامدرن شکل گرفته است.
این رویکرد به انتقاد از روایت‌های کلان و حقیقت‌های مطلق می‌پردازد و بر تنوع، نسبیت و چندگانگی تأکید می‌کند.
در این زمینه، سلامت به عنوان یک مفهوم پیچیده و چندوجهی مورد بررسی قرار می‌گیرد و نه تنها به جنبه‌های فیزیکی، بلکه به ابعاد روانی، اجتماعی و فرهنگی نیز توجه می‌شود:
۱.
رویکرد جامع‌نگر
- سلامت کلینگر: توجه به تمامی جنبه‌های زندگی فرد از جمله جسمی، روحی، عاطفی و اجتماعی.
- نسبیت و تنوع: دیدگاه پسامدرن بر این اصل تأکید دارد که تعاریف و درک‌های ما از سلامت تحت تأثیر فرهنگ، زمینه اجتماعی و تجربه فردی قرار دارد.
بنابراین، آنچه برای یک فرد سلامت به حساب می‌آید، ممکن است برای فرد دیگری متفاوت باشد.
- فرهنگ‌های مختلف و سلامت: دیدگاه پسامدرن به بررسی تأثیر فرهنگ‌های مختلف بر سلامت می‌پردازد.
به عنوان مثال، در برخی فرهنگ‌ها، سلامت جسمی در ارتباط مستقیم با سلامت روحی و اجتماعی در نظر گرفته می‌شود.
این امر می‌تواند به ایجاد روش‌های درمانی و پیشگیری متفاوتی منجر شود.
۲ - خودمراقبتی و توانمندی
خود مراقبتی در جهان پسا مدرن مفهومی است که با توجه به تغییرات اجتماعی، فرهنگی و فناوری‌های نوین، به شکل متفاوتی از خود مراقبتی سنتی و مدرن ظهور کرده است.
این نوع خود مراقبتی به افراد اجازه می‌دهد تا به طور فعال در مدیریت سلامت و بهزیستی خود مشارکت کنند و این امر به بسترهای اجتماعی و فناوری‌های جدید وابسته است.
افراد تشویق می‌شوند که نقش فعالی در مدیریت سلامت خود ایفا کنند و به توانمندی‌های خود اعتماد کنند.
۳- فناوری و نوآوری
- ابر داده‌ها و سلامت دیجیتال: استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند اپلیکیشن‌های سلامتی، اینترنت اشیا و دستگاه‌های پوشیدنی و سامانه‌های جامع سلامت الکترونیک و داده‌های بزرگ برای پایش و مدیریت سلامت.
- پزشکی شخصی‌سازی شده: امکان تنظیم درمان‌ها و مداخلات به شکلی که با ویژگی‌های منحصر به فرد فرد، شامل زیست‌شناسی و ترجیحات شخصی، هماهنگ باشد.
۳.
گرایش به استفاده از منابع و فرآورده‌های طبیعی و مکمل
- ادغام طب سنتی و مکمل: ترکیب روش‌های سنتی و مکمل با روش‌های پزشکی مدرن برای ارائه رویکردهای جامع‌تر به سلامت.
ادغام طب سنتی و مکمل می‌تواند به عنوان یک استراتژی مؤثر در بهبود کیفیت مراقبت‌های بهداشتی و افزایش رضایت بیماران در جهان پسامدرن عمل کند.
با وجود چالش‌ها، این ادغام می‌تواند به توسعه شیوه‌های درمانی جامع‌تر و شخصی‌سازی‌شده منجر شود.
تبعا موفقیت این ادغام، نیاز به تحقیقات بیشتر، آموزش صحیح و ایجاد چارچوب‌های قانونی و اخلاقی مناسب است.
- توجه به طب طبیعی: افزایش گرایش به سوی درمان‌های گیاهی، تغذیه و سبک زندگی سالم و طبیعی و استفاده از منابع طبیعی.
۴.
تمرکز بر سلامت روانی اجتماعی
- توجه به سلامت روانی: درک و پذیرش اهمیت سلامت روان و عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت به عنوان یک بخش ضروری از سلامت.
تکنیک‌های مدیریت استرس و استفاده روزافزون از یوگا، مدیتیشن و سایر تکنیک‌های کاهش استرس و...
۵.
شبکه‌های اجتماعی و حمایت‌های هم‌یارانه
- سلامت جامعه‌محور: توجه به نقش جامعه و ارتباطات اجتماعی در ایجاد محیط‌های حمایتی برای ارتقا سلامت.
- شبکه‌های حمایتی: افزایش استفاده از شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های حمایتی آنلاین و حضوری برای بهبود سلامت روانی و جسمی.
۶.
پایداری و مسئولیت اجتماعی
- پایداری محیطی: توجه به تأثیرات زیست‌محیطی انتخاب‌های سلامت و تلاش برای حفظ منابع طبیعی.
- آگاهی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی: تعهد به ایجاد تغییرات مثبت در جامعه برای بهبود سلامت جمعی.
چالش‌ها و فرصت‌ها
- تعادل بین فناوری و اخلاق و انسانیت: چالش‌هایی همچون حفظ حریم خصوصی و مقابله با استرس تکنولوژیک.
- پذیرش فرهنگی متنوع: شناخت و احترام به رویکردهای مختلف فرهنگی در سلامت و درمان.
- گسست بین علم و تجربه: در حالی که پزشکی مدرن بر شواهد علمی تأکید دارد، رویکرد پسامدرن ممکن است بر تجربیات فردی و احساسات تأکید کند.
این می‌تواند منجر به گسست میان دو رویکرد شود و دشواری‌هایی را به وجود آورد چنانکه گسست بین علم و تجربه در سلامت پسامدرن به یک چالش مهم تبدیل شده است.
با توجه به پیچیدگی‌های انسان و تنوع تجربیات فردی، ایجاد تعادل بین شواهد علمی و تجربیات بیمار می‌تواند به بهبود کیفیت درمان و سلامت عمومی منجر شود و از طریق تقویت ارتباطات، ادغام تجربیات در تصمیم‌گیری و تحقیقات بیشتر، می‌توان به رویکرد جامع‌تر و مؤثرتری در سلامت دست یافت.