نشست علمی «مبانی تفسیری علامه طباطبایی در المیزان» برگزار شد

به گزارش خبرگزاری مهر، انجمن علمی گروه علمی-تربیتی فقه و اصول مجتمع آموزش عالی اصفهان با همکاری مجمع عالی حکمت اسلامی شعبه اصفهان نشست علمی با موضوع «مبانی تفسیری علامه طباطبایی در المیزان» را با ارائه حجت الاسلام حمید الهی دوست و با حضور طلاب و اساتید برگزار کرد.
در این نشست علمی سخنران به بیان مطالب زیر پرداخت و در پایان به سوالات حضار پاسخ داد.
وی خاطرنشان کرد: گاهی مراد از مبانی تفسیری، پیش فرض‌های تفسیری مثل وحیانی بودن و تحریف نشدن قرآن است و گاهی مراد اعم از آن و از قواعد تفسیری است و گاهی مراد خصوص قواعد تفسیری است و مراد ما در این نشست خصوص قواعد تفسیری است.
سخنران نشست ادامه داد: مفسر بودن محکمات نسبت به متشابهات چنانچه از آیه “هن ام الکتاب و آخر متشابهات” استفاده می‌شود.
علامه قائلند که احکام و تشابه نسبی هستند ممکن است یک آیه برای فردی متشابه و برای دیگری محکم باشد.
وی اظهار داشت: فرق تأویل و تفسیر: علامه تفسیر را از باب مفاهیم ذهنی و تأویل را از سنخ حقایق خارجی ماورایی می‌داند که چه بسا در قیامت ظاهر شود زیرا قرآن می‌فرماید: ”یوم یأتی تأویله” یعنی تأویل قرآن در قیامت ظاهر می‌شود به علاوه اینکه از این آیه استفاده می‌شود کل قرآن تأویل دارد نه آنکه تنها متشابهات دارای تأویل باشد.
حجت الاسلام حمید الهی دوست تصریح کرد: در مورد تمنّی در کلام خداوند مثل لو تمنّی نیز ایشان تمنّی را به لحاظ مخاطب می‌داند کما اینکه در باب الفاظ تعجب نیز تعجب را به غیر خداوند برمی‌گرداند.