چرا روسیه با خروج ایران از NPT و ساخت سلاح هستهای مخالفت خواهد کرد؟
روزنامه هم میهن به این سوال پاسخ داده که چرا مسکو با خروج ایران از NPT و ساخت سلاح هستهای مخالفت خواهد کرد؟
کد خبر: 686715 | ۱۴۰۳/۰۹/۰۵ ۲۱:۱۰:۰۰
روزنامه هم میهن به این سوال پاسخ داده که چرا مسکو با خروج ایران از NPT و ساخت سلاح هستهای مخالفت خواهد کرد؟
به گزارش هم میهن، بخش‌های مهم این مطلب را در ادامه می‌‌خوانید؛
پنج سناریوی بالقوه در مورد برنامه هستهای ایران وجود دارد که می‌توانند با یکدیگر ترکیب شوند:
(1) مذاکره برای توافق جدید، (2) تشدید بیشتر تحریم‌ها، (3) خروج ایران از ان‌پی‌تی، (4) درگیری نظامی و (5) دستیابی ایران به سلاح هستهای.
دو سناریوی اول با منافع روسیه همخوانی دارد.
اگر مذاکرات واقعاً هدف قرار گیرد و صرفاً پوششی برای اهداف واقعی یا خرید زمان نباشد، انگیزه مخالفان ایران برای استفاده از زور را از بین می‌برد و به ایران دلیلی برای ایجاد یک ابزار دفاعی قابل اعتماد در برابر تجاوز می‌دهد.
تحریم‌های معتدل علیه تهران انگیزه این کشور را برای همکاری با مسکو تقویت می‌کند، اما محدودیت‌های بیش از حد بر ایران، می‌تواند سه سناریوی دیگر را کلید بزند.
خروج ایران از ان‌پی‌تی، توسعه تسلیحات هستهای و درگیری مستقیم نظامی با ایران، پیامدهای غیرقابل پیش‌بینی برای روسیه خواهد داشت.
در مورد اول، مسکو باید تعادلی بین گزینه‌های متضاد ایجاد کند: از رژیم منع اشاعه‌ای که در راستای منافع امنیت ملی و جهانی ایجاد کرده است حمایت کند یا روابط خود را با ایران حفظ کند.
سلاح‌های هستهای در دست تهران ممکن است مستقیماً روسیه را تهدید نکند، اما خطر استفاده ناخواسته را افزایش می‌دهد و ایران را به شریک سخت‌تری در مذاکره تبدیل می‌کند.
یک جنگ در ایران وضعیت را در سه منطقه مرزی - قفقاز جنوبی، خزر و آسیای مرکزی - بی‌ثبات می‌کند و پیامدهایی برای مناطق عمدتاً مسلمان روسیه، به‌ویژه قفقاز شمالی خواهد داشت.
انتخاب بین یک ایرانِ حامی روسیه و یک ایرانِ غیرهسته‌ای، یک دوراهی نادرست است: منافع روسیه هم با سیاست خارجی مکمل روابط از سوی تهران و هم فقدان سلاح هستهای در زرادخانه ایران تامین می‌شود.
اگر ایران سلاح هستهای داشته باشد، مذاکره با تهران و غلبه بر اختلافات در سیاست خارجی با ایران، برای روسیه دشوارتر خواهد بود و خطرات استفاده تصادفی از سلاح هستهای نیز باید با توجه به برد موشک‌های ایران در نظر گرفته شود.
به علاوه، اگر و زمانی که حکومت در تهران تغییر کند، روسیه باید تهدید از سوی ایران را مورد ارزیابی مجدد قرار دهد.