لشکرکشی کمدین‌ها به جعبه جادو با چرخ گردون
تولیدات ۹۰ شبی به محاق رفت و «چرخ گردون» به‌عنوان اولین مجموعه ۹۰ شبی مأموریتی جدی برای احیای این سنت دارد.
به گزارش مشرق، سنت سریال‌های طنز ۹۰ شبی سنتی ارزشمند در کنداکتور شبکه‌های تلویزیون بود.
بعد از تجربه‌های جسته و گریخته در نیمه دوم دهه ۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ و پس از برنامه «ساعت خوش»، برنامه‌های طنز دیگری مانند «سیب خنده»، «این چند نفر (هژیرها)» و «قطار ابدی» با ترکیبی از همان بازیگران توانستند جایگاه ثابتی را برای خود در این برنامه‌ها ایجاد کنند اما گویا مخاطب از زمانی به بعد انتظار خلاقیت بیشتری از مجموعه‌های طنز داشت و دیگر برنامه‌های آیتمی، تاریخ مصرف خود را از دست داده بودند.
به همین دلیل در دهه ۸۰ کارگردان‌ها به فکر ساخت سریال‌های کمدی و طنز افتادند و شاید «زیر آسمان شهر» مهران غفوریان را بتوان سرآغازی برای تولید سریال‌های طنز طولانی‌مدت و اصطلاحاً ۹۰ شبی در تلویزیون نامید.
سنت ۹۰ شبی‌ها اما محدود به کمدی‌ها نبود و در مقطع تابستان، شبکه سه تلویزیون ساعت اصلی پخش سریال‌های شبانه خود را به ملودرام‌هایی اختصاص می‌داد که اتفاقا بسیار هم در جذب مخاطب موفق عمل می‌کردند.
سریال «نرگس» را می‌توان پیشگام در این سبک از سریال‌های ملودرام توصیف کرد.
نکته مهم درباره این دست تولیدات ریتم پخش آن‌ها بود که مخاطبان هم از آن استقبال کردند.
هرچند ریتم پخش شبانه همچنان در دستور کار شبکه‌ها باقی ماند اما تولیدات ۹۰ شبی به محاق رفت و «چرخ گردون» به‌عنوان اولین مجموعه ۹۰ شبی در مرکز سیمرغ، مأموریتی جدی برای احیای این سنت دارد.
نکته مهم درباره این سریال‌ها هم تأثیر استمرار طولانی مدت تولید و پخش آن‌ها بر تثبیت کاراکترهای‌شان در حافظه مخاطبان است.
علیرضا خمسه/ غلام عدسی
چه کارنامه‌ای در تلویزیون داشته است؟
در همان هفته‌های اولی که خبرهای مربوط به ساخت فصل هفتم «پایتخت» منتشر می‌شد، اماواگرهای دوباره درباره احتمال بازگشت باباپنجعلی به میان کشیده شد تا بدانیم این نقش با بازی تحسین‌برانگیز علیرضا خمسه هنوز در حافظه مخاطبان تلویزیون نفس می‌کشد.
این بازیگر 71 ساله، در دهه‌های 60 و 70 یکی از معدود ستاره‌های کمدی ایران در سینما و تلویزیون محسوب می‌شد که اتفاقا تجربه‌های پرخاطره‌ای هم با نقش‌آفرینی او ماندگار شد.
خمسه که همزمان تلاش بسیاری برای ارائه تئوریک فنون بازیگری به علاقه‌مندان داشته، چند سالی می‌شد که در قاب تلویزیون غایب بود.
