فعالیتهای انسانی چگونه باعث شکلگیری اپیدمیها میشود؟
یک مطالعه نشان داده است که چگونه فعالیتهای انسانی به اپیدمیها دامن میزند.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - افزایش موارد همه گیریها به اختلالات ناشی از فعالیتهای انسانی در اکوسیستمهای کره زمین نسبت داده شده است و بیماریهای عفونی که در طول تاریخ منجر به تلفات قابل توجهی شدهاند، به طور مکرر در بین کارشناسان نگرانیهایی را در مورد عوامل این روند ایجاد کرده اند.
در ابتدا به نظر میرسید که پیشرفتهای اخیر علم از جمله واکسیناسیون و آنتی بیوتیک ها، این همه گیریها را با موفقیت کنترل کرده اند.
با این حال، وقوع بیماریهایی مانند HIV/AIDS،SARS و COVID-۱۹ چالشهای جاری را برجسته میکنند.
اختلال اکوسیستم و نقش آن
بر اساس مطالعهای که توسط محققان دانشگاه آدلاید منتشر شده است، اختلال اکوسیستم یک عنصر کلیدی در پیدایش بیماریهای همه گیر است.
نظم زیست محیطی یا اکوسیستم بیماریها را از طریق موازنههای طبیعی مانند ماهیت حیوانات درنده و رشد گیاهان تنظیم میکند؛ اما با این وجود فعالیتهایی مانند از بین بردن جنگلها و تغییرات آب و هوایی و از دست رفتن تنوع زیستی این توازنها را تغییر داده است.
به عنوان مثال، تغییرات آب و هوایی به پشههای ناقل بیماری اجازه داده است تا محدوده خود را به مناطق معتدل قبلی گسترش دهند.
تاثیر از دست رفتن تنوع زیستی
گزارشها حاکی از آن است که از دست رفتن تنوع زیستی فرصتهایی را برای پاتوژنها ایجاد کرده است تا از حیات وحش به انسان منتقل شوند.
مورد خفاشهای خونآشام اغلب در آمریکای جنوبی ذکر میشود، جایی که جنگلزدایی و گسترش کشاورزی زمینههای جدیدی را برای تغذیه فراهم کرده که منجر به گسترش هاری شده است.
همچنین شکار میمون برای مصرف غذایی منجر به ظهور ویروس نقص ایمنی انسان و انتشار آن در جهان شد.
این مثال مؤید ارتباط بین فعالیتهای انسانی و ظهور بیماریهای مشترک بین انسان و دام است.
اهمیت سلامت سیارهها
کارشناسان از رویکرد «سلامت سیارهای» حمایت میکنند و بر ارتباط متقابل بین سلامت انسان و محیط طبیعی تأکید میکنند و هدف این استراتژی رسیدگی به محرکهای اساسی مانند تغییرات آبوهوایی در عین رسیدگی به علل مستقیم مانند تعاملات بین حیات وحش و انسان است.
مؤسسات آموزشی به طور فزایندهای سلامت سیارهای را در برنامههای درسی خود ادغام میکنند تا به رهبران آینده ابزارهایی برای کاهش مؤثر خطرات همهگیر ارائه کنند.
به طور گسترده اعتقاد بر این است که اگر علل ریشهای مورد توجه قرار نگیرد، پتانسیل برای همه گیریهای در آینده بالا باقی میماند.
برخی پیشنهاد کردهاند که تلاشها برای ایجاد توازن در توسعه انسانی و حفاظت از محیطزیست کلید حفاظت از سلامت جهانی است.
منبع: الیوم السابع