۱۶ قرارداد فناوری بخش کشاورزی واگذار شد

به گفته او، این فن‌آوری‌ها قابلیت زیر پوشش بردن حدود ۳۰۰ هزار هکتار از اراضی کشور را دارا بوده است و ارزش تجاری آنها رقمی حدود ۳۰۰ میلیون دلار برآورد شده است‌.
رئیس پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ادامه داد: این پژوهشگاه با تاسیس مرکز نوآوری شرکت های کوچک را مورد حمایت قرارداده و شرکت‌های قوی‌تر را نیز پای کار آورده است.
رویکرد ما به کارگیری حداکثر ظرفیت موجود برای توسعه تولید و حمایت از تجاری‌سازی علوم است.
مردی بزرگترین چالش تجاری‌سازی دستاوردهای مراکز علمی را عدم تأمین سرمایه در گردش اولیه برای شرکت‌ها دانست و گفت: قرار نگرفتن اضلاع تاثیرگذار، شامل مراکز علمی، شرکت‌ها و کشت و صنعته و دولت از چالش های دیگر است که این چهار عنصر معمولا کنار هم پشت یک میز قرار نمی‌گیرند.
او با اشاره به رصد عملکرد شرکت‌های طرف قرارداد این موسسه در تجاری سازی این دستاوردهای علمی گفت: از آنجا که این شرکت‌ها برای دستیابی به فن‌آوری‌ها هزینه می کنند، تجاری سازی را به صورت جدی پیگیری خواهند کرد.
ولی واحد تحقیق و توسعه موسسه نیز این روند را مورد بررسی قرار خواهد داد.
مردی با بیان اینکه پژوهشگاه فقط دنبال عقد قرارداد نیست، افزود: پژوهشگاه موضوع رو تا حصول نتیجه نهایی، و زمانی که دانش پا به عرصه تولید بگذارد، پیگیری خواهد کرد، مشکلات بعد از لحظه انعقاد قرارداد اتفاق می‌افتد که باید همیشه هماهنگی بین همه ذینفعان را حفظ کرد.
او با اشاره به اهمیت موضوع امنیت غذایی گفت: با توجه به محدودیت منابع آبی، امنیت غذایی معادل امنیت ملی است.
از این رو با توجه به شرایط اقلیمی در آینده برای تحقق امنیت پایدار غذایی راهی جزء اقدامات نوآورانه جسورانه و به‌هنگام هماهنگ، در زیر بخش کشاورزی وجود ندارد.