«نرگس محمدی» و ادعاهایی که هر بار آب رفت

به گزارش مشرق، « آزار و اذیت فیزیکی و ضرب‌وشتم زنان زندانی افزایش یافته است» این ادعایی است که نرگس محمدی زندانی امنیتی بارها آن را مطرح کرده است، ادعایی که هر بار به نوعی نادرست بودن آن مشخص شده است.
اخیرا هم تصاویری مربوط شادی و رقص نرگس محمدی و جمع دیگری از زندانیان امنیتی منتشر شد که موجب شد یک بار دیگر بحث درباره ادعاهای دروغ نرگس محمدی درباره وضعیت جسمانی زندانیان، در میان کاربران شبکه های اجتماعی داغ شود.
او پیش از این هم درباره شرایط جسمی و وضعیت سلامت خود ادعاهایی را مطرح کرده بود که ولی فیلمی که از گفت‌وگو با اعضای خانواده خود منتشر کرد، نشان داد که این خبر هم نادرست بوده است.
نرگس محمدی تلاش کرده در راستای خواسته‌های دشمنان جمهوری اسلامی عمل کند و در نهایت هم که پاداش همکاری با دشمنان نظام و زیرپاگذاشتن ارزش های زنانه در دین اسلام را با جایزه صلح نوبل گرفت.
« خانواده نرگس همه مجاهد (منافق) هستند؛ برخی دهه شصت اعدام‌شده و برخی دیگر از زمان قبل از انقلاب سمپات این گروهک بوده‌اند.»
این جمله را تقی رحمانی همسر نرگس محمدی می گوید تا نشان دهد جایزه صلح نوبل نه به یک ایرانی بلکه به یک بازمانده از تروریست‌ها تعلق‌گرفته است.تا همین چند سال قبل نرگس محمدی تقریباً یک چهره غیرسیاسی میان فعالان ضدانقلاب محسوب می‌شد، او آن‌قدر برای محافل سیاسی در خارج از کشور ناآشنا و گنگ بود که بارها عکس یک بازیگر هم نامش را به جای او استفاده می‌کردند.
او در اوایل دهه هفتاد با تقی رحمانی از کادرهای گروهک تروریستی موحدین در دانشگاه تبریز آشنا شده و مدتی بعد با وی ازدواج‌کرده است.
تقی رحمانی در شرحی درباره ازدواجش با نرگس محمدی گفته است که او زنی غیرسیاسی و اهل زنجان بود که به دلیل داشتن کینه از اعدام برخی از اقوامش جذب گردید.
نرگس محمدی در اوایل مجبور به خواندن آثار شریعتی بوده تا به قول تشکیلات به‌مرور سیاسی گردد.