همدلی پیش از قضاوت؛ «کی‌پاپ» دیدگاه شما را نسبت به نوجوانان تغییر می‌دهد
حسین حق پناه جامعه شناس با اشاره به شناخت دنیای نوجوان برای تولید اثر هنری گفت که مستند «کی پاپ» بدون قضاوت این نسل و از زاویه دید آنها موضوعش را روایت می‌کند.
حسین حق پناه پژوهشگر و جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تولید آثار سینمایی و موسیقایی برای نوجوانان عنوان کرد: تصور اغلب ما این است که وقتی فیلم یا موسیقی برای نوجوان می‌سازیم حتما باید یک نوجوان در آن اثر حضور داشته باشد یا برچسب گروه سنی نوجوان روی اثر قرار بگیرد.
درحالی که تجربه جهانی و آمار این مساله را نشان می‌دهد که نوجوانان جذب تولیداتی می‌شوند که به ظاهر برای گروه سنی بالاتر تولید شده اند.
شما وقتی به طور خاص به رویدادهای آمریکایی نگاه می کنید که برای نوجوانان اجرا می شوند، معمولا آثاری در آنها برجسته و برگزیده می‌شوند که ظاهرا برای گروه سنی نوجوان ساخته نشده‌اند مانند «بتمن» یا خواننده‌هایی مانند بیلی آیلیش، تیلور سوئیفت و ...
.
وی ادامه داد: دلیل این امر این است که در بیشتر نوجوانان تمایلی وجود دارد تا خودشان را بزرگتر از سن واقعی‌شان نشان دهند.
درواقع در ایران نوعی کج سلیقگی وجود دارد که ما تصور می کنیم باید در بوق و کَرنا اعلام کنیم که یک موسیقی یا فیلم مخصوص نوجوان ساخته ایم درحالی این اتفاق می‌تواند برای نوجوان دافعه ایجاد کند.
این پژوهشگر با اشاره به نگاه بازاری به نوجوانان در تولیدات هنری تصریح کرد: متاسفانه علاوه بر کم توجهی به این گروه سنی، در تولیدات هنری نگاه ابزاری و بازاری به مخاطب نوجوان وجود دارد.
این نگاه معتقد است که نوجوانان دوست دارند تولیدات خشونت بار ببینند درنتیجه ساخت سریال های خشونت آمیز در شبکه نمایش خانگی افزایش پیدا می کند.
از طرفی انتشار آهنگ هایی که به روابط عاشقانه سطحی و بی احترامی به معشوق و ...
می پردازند، گسترش پیدا می کند و مورد توجه رده سنی نوجوان قرار می گیرند.
به همین دلیل میان مخاطبان گروه های موسیقی مانند ماکان و علی یاسینی و ...
با طیف زیادی از نوجوانان مواجه می شویم.
حق‌پناه با اشاره به اینکه کار کردن برای نوجوان سخت است، بیان کرد: نوجوانی سن گذار است و ما با ذائقه ای مواجه هستیم که مدام تغییر می کند.
پرداختن به پیچیدگی های دوران نوجوانی فهم عمیقی از مخاطب و هنرمندی مضاعفی نیاز دارد تا اثر هنری که ما خلق می کنیم همدل و هم‌زبان نوجوان باشد.
این پژوهشگر با بیان اینکه نباید نوجوانان را با یک نگاه کلی بررسی کرد، گفت: ما سال ۱۴۰۰ در موسسه تبیان یک پروژه ملی انجام دادیم به نام «پرسونای نوجوان» که اکنون به زحمت دوستانم در تبیان نسخه دوم این پژوهش آماده می شود.
نتیجه کار ما این بود که وقتی شما نوجوان را به دور از تعصبات، پیش‌فرض‌ها و قضاوت‌های شخصی بررسی کنید، ماجرا برایتان با برداشت های سطحی که در فضای عمومی و هنری وجود دارد، بسیار متفاوت است.
افکار عمومی تصور می‌کند که نوجوان نسل امروز یک یاغیِ شورشگر بی ادب است درحالی که نتایج پژوهش های ما نشان داد که با طیف های متنوع و متکثری از نوجوانان مواجه هستیم که اتفاقا در قاب تولیدات رسانه ای ما غایب هستند.
متاسفانه ما در داخل کشور به نیازهای نسل نوجوان پاسخ درستی نمی‌دهیم.
وی تاکید کرد: در آن پروژه به ما اثبات شد که متاسفانه هیچ پژوهش و پیمایش جامعی در حوزه نوجوان در کشور ما انجام نشده است.
درکمال تاسف و حیرت فضای آکادمیک و دانشگاهی ما نسبت به رده سنی نوجوان کم توجه یا گاهی کاملا بی اعتنا است یعنی نوجوان تا همین سال های اخیر اصلا موضوع پژوهش نبوده‌اند.
حق‌پناه با اشاره به ویژگی‌های مستند «کی‌پاپ» در پرداختن به نوجوانان تصریح کرد: مستند «کی پاپ» دریچه جدیدی روی جهان طیفی از نوجوان باز می‌کند که ما همواره با پیش‌فرض غلط و عینک بدبینانه به آن ها نگاه کرده‌ایم.
مستند «کی‌پاپ» پیش از قضاوت این نوجوانان را می بیند، حرفشان را می شنود و آنها را فهم می‌کند.
این مستند نمونه همدلی پیش از قضاوت است و از زاویه دید طرفداران موسیقی کره‌ای به این موضوع نگاه می کند.
این پژوهشگر در پایان درباره تاثیر مستند «کی‌پاپ» بر نگاه مخاطبان گفت: مستند «کی‌پاپ» باعث می شود که دیدگاه ما نسبت به هنر، موسیقی و فرهنگ طرفداران موسیقی کره‌ای تغییر کند.
مستند «کی پاپ» به کارگردانی علی کوثری در هجدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» حضور داشت.
در این مستند دختری جوان به عنوان راوی به دنبال کشف رمز و راز علت گستردگی طرفداران موسیقی کی پاپ میان جامعه ایرانی است و در این مسیر با برخی از طرفداران این نوع موسیقی، معلمان، کارشناسان و خوانندگان گفتگو کرده و به محیط های مختلفی می‌رود تا ابعاد مختلف این موسیقی و چرایی گسترش و محبوبیتش را در کشورمان کشف کند و به تصویر بکشد.