فضایل امیرالمؤمنین(ع) در کلام امام حسین(ع)

مجتبی لشکربلوکی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم در گرگان، با گرامیداشت روز پدر و ولادت حضر امیرالمؤمنین (ع) اظهار کرد: امام حسین(ع) سال 58 هجری قمری بزرگان جامعه اسلامی را ایام حج در سرزمین منا دور خود جمع کرد که تاریخ می‌نویسد حدود 200 تن از صحابه رسول خدا(ص) و حدود 800 تن از تابعین ایشان بودند؛ در این زمان معاویه در قید حیات بوده و حدود 3 سال پیش از عاشوراست و امام با افشاگری علیه حکومت معاویه، پیش از جهاد مسلحانه در کربلا به جهاد تبیین پرداختند.
این مدرس دانشگاه و کارشناس مذهبی افزود: در حدیث منا و از زبان امام حسین (ع) درباره مناقب و فضایل حضرت علی (ع) آمده است.
در حدیث مؤاخاة از برادری امام علی (ع) با پیغمبر (ص)، در حدیث سد ابواب باز بودن درب خانه امام علی (ع) به مسجد و در حدیث غدیر امام حسین (ع) یکی یکی را قسم می‌دهد و می‌فرماید: آیا پیغمبر اکرم (ص) در روز غدیر امام علی (ع) را به ولایت امری همه منصوب نکرد و همه با او بیعت نکردند؟!
آیا پیغمبر اکرم(ص) نفرمود که این خبر را حاضران به غائبان برسانند؟
همه گفتند: آری خدا می‌داند که همین طور است.
وی افزود: در حدیث منزلت پیامبر اکرم(ص) در غزوه تبوک به امام علی(ع) فرمودند تو برای من مثل هارون برای حضرت موسی هستی و تویی که بر هر مؤمنی پس از من ولایت داری.
همچنین در آیه مباهله نیز آمده که رسول خدا (ص) برای مباهله با مسیحیان نجران همراه خود، امام علی(ع) و دخترش حضرت زهرا(س) و حسنین(ع) را بردند که نشانه شأن و جایگاه والای امیرالمؤمنین(ع) و خاندان عصمت و طهارت(ع) است.
این کارشناس مذهبی درخصوص حدیث روز خیبر که به شجاعت و دلاوری حضرت علی(ع) اشاره دارد، گفت: پیغمبر(ص) در روز خیبر فرمودند: امروز پرچم را به دست کسی می‌دهم که او، خدا و رسول را دوست می‌دارد و خدا و رسول هم او را دوست می‌دارند؛ او بسیار حمله می‌کند و هیچ گاه از دشمن روی برنمی‌گرداند؛ و خدا با دو دست او فتح و پیروزی را به شما خواهد داد و بعد پرچم را به علی(ع) می‌دهند.
لشکربلوکی در خصوص ابلاغ سوره برائت نیز بیان کرد: رسول خدا (ص) سوره برائت را به دست امام علی (ع) به مکه فرستاد و فرمود: جز خود من یا کسی که از من است نباید پیام من را ابلاغ کند که در اینجا مقصود از کسی که از من است حضرت علی(ع) است.
وی امام علی (ع) را برطرف کننده غم از چهره پیغمبر(ص) عنوان کرد و گفت: هیچ مشکل و حادثه مهمی برای پیغمبر اکرم(ص) پیش نمی‌آمد مگر اینکه به جهت اعتمادی که به امام علی(ع) داشتند او را برای حل مشکل جلو می‌انداخت و هیچ‌گاه او را به اسم صدا نکرد مگر آنکه می‌فرمود: ای برادرم!
و برادرم را فراخوانید.
این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: در کلام و بیان پیغمبر اسلام(ص)، حضرت علی (ع) را ولی همه مومنان می‌دانست و حتی در حدیثی فرمودند «یا علی تو از من هستی و من از تو هستم؛ بعد از من تو ولی و سرپرست همه مؤمنین هستی».
به عبارتی دیگر امیرالمؤمنین(ع) را می‌توان صاحب سِرّ پیغمبر(ص) دانست.
ایشان روز و شب با پیغمبراکرم(ص) بود و جلسه و خلوت با ایشان داشته و همیشه بر آن حضرت وارد می‌شد.
وی ادامه داد: امام علی (ع) در نگاه پیامبر(ص) بهترینِ اهل بیت(ع) بود چنان که هنگام ازدواج دخترشان حضرت فاطمه زهرا (س) فرمودند، «تو را به بهترین اهل بیتم و مقدم‏‌ترین آنان در اسلام و بالاترین آنان در حلم و بیشترین آنها در علم تزویج نمودم.»
لشکربلوکی همچنین با اشاره به حدیث ثقلین افزود: پیامبر(ص) در آخرین خطبه خود از دو امانت گرانبها در میان امت خود سخن گفتند که کتاب و اهل بیت (ع) بود و به مسلمانان توصیه کرد که به آن دو چنگ بزنن تا هیچ‌گاه گمراه نشوند.
وی با بیان اینکه شأن و جایگاه حضرت علی (ع) آن قدر والاست که رسول خدا(ص) ملاک دوستی با خودش را دوستی با علی(ع) می‌داند.
چنان که در فرمایشی از رسول خدا(ص) نقل شده است که ایشان فرمودند کسی که گمان کند من را دوست دارد ولی با علی(ع) دشمنی کند، دروغ می‌گوید؛ چون علی(ع) از من است و من از اویم؛ هرکس او را دوست داشته باشد، مرا دوست داشته و هر کس مرا دوست بدارد خدا را دوست داشته است؛ و هرکس او را دشمن دارد مرا دشمن داشته و هرکس دشمن من باشد دشمن خداست.
انتهای پیام/