اگر امام علی (ع) بود چه موضعی در برابر صهیونیست داشت؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در تمام زمینه‌ها، به‌ویژه در حکمرانی اسلامی، الگویی جاودانه و بی‌بدیل هستند.
ایشان با عدالت بی‌همتا و شجاعت مثال‌زدنی‌شان، چراغ هدایتی برای تمام دوران‌ها شدند.
یکی از بارزترین ویژگی‌های رفتاری امیرالمؤمنین علیه‌السلام، ظلم‌ستیزی ایشان بود.
امام هرگز در برابر ظلم و ستم سکوت نکردند و همواره از مظلومان دفاع کردند.
در دوران حکومت خود، عدالت را به‌گونه‌ای اجرا کردند که حتی دشمنانشان نیز به آن اعتراف کردند.
ایشان نه‌تنها در عمل، بلکه در گفتار و رفتار نیز همواره برائت خود را از ظالمان اعلام می‌کردند و مردم را به مقابله با ستم فرا می‌خواندند.
امروز نیز درس‌های زندگی امیرالمؤمنین علیه‌السلام برای ما راهگشاست.
در مسئله غزه و لبنان، اگرچه ممکن است حضور نظامی مستقیم نداشته باشیم، اما باید از موضع عدالت و انصاف، ظلم و ستم را محکوم و از مظلومان دفاع کنیم.
این همان راهی است که علی علیه‌السلام به ما آموخت: هرجا ظلمی دیدی، سکوت نکن و از حق دفاع کن.
اعلام برائت از ظالمان و حمایت از مظلومان، نه‌تنها یک وظیفه اخلاقی، بلکه مسئولیتی دینی و انسانی است.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام به ما یاد دادند که سکوت در برابر ظلم، نوعی همراهی با ظالم است.
بنابراین، در قبال حوادثی مانند جنایات در غزه و لبنان، باید موضعی شفاف و قاطع داشته باشیم و صدای مظلومان را به جهانیان برسانیم.
در دنیای امروز، ظلم و ستم به اشکال مختلفی خود را نشان می‌دهد.
از جنگ‌های ناعادلانه گرفته تا تحریم‌های ظالمانه، همه‌وهمه نیازمند موضع‌گیری‌های شجاعانه و عدالت‌خواهانه هستند.
ما به عنوان پیروان راه علی علیه‌السلام باید همواره در خط مقدم دفاع از مظلومان و محکوم کردن ظالمان باشیم.
باید به این نکته توجه کنیم که پیروی از سیره امیرالمؤمنین علیه‌السلام تنها به گفتار محدود نمی‌شود، بلکه باید در عمل نیز نشان دهیم که از ظلم بیزاریم و با مظلومان همدلی داریم.
این همان راهی است که علی علیه‌السلام به ما آموخت و ما را به پیمودن آن فراخواند.
باید در این مسیر، پرچم عدالت و حق‌طلبی را برافرازیم و از مظلومان جهان حمایت کنیم.
متأسفانه گاهی ملاحظات سبب می‌شود روحیه ظلم‌ستیزی در ما کمرنگ شود.
در حالی که جهان غرب و بسیاری از مردم آزاده در سراسر دنیا، علیه جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان موضع گرفته‌اند و در خیابان‌ها شعارهای ضد صهیونیستی سر می‌دهند، برخی از مسلمانان با طرح دیدگاه‌های افراطی نسبت به این فجایع سکوت اختیار کرده‌اند.
این سکوت نه تنها با آموزه‌های دینی ما در تضاد است، بلکه با سیره ظلم‌ستیزانه ائمه‌اطهار علیهم‌السلام نیز ناسازگار است.
این بی‌تفاوتی علاوه بر اینکه با آرمان‌های عدالت‌خواهانه اسلام در تضاد است، سبب جسورتر شدن ظالمان و تداوم رنج مظلومان خواهد شد.
همگان می‌دانیم سکوت در برابر ظلم، خود نوعی مشارکت در آن است.
امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمود: «کسی که ظلم می‌کند و کسی که با او همکاری دارد و کسی که به آن رضایت دارد، هرسه در ظلم شریک‌اند؛ الْعَامِلُ بِالظُّلْمِ وَ الْمُعِینُ عَلَیْهِ وَ الرَّاضِی بِهِ شُرَکَاءُ ثَلَاثَهٌ.» (الخصال، ج‏1، ص: 107) این سخن نشان می‌دهد که سکوت رضایت‌بخش در برابر ظلم، همان همراهی کردن با ظالم است و ما به عنوان پیروان راه علی، وظیفه داریم در هر شرایطی از مظلومان حمایت کنیم.
بنابراین باید به‌درستی تشخیص دهیم که در کجای تاریخ ایستاده‌ایم و دشمنان اصلی ما چه کسانی هستند و چه ماهیتی دارند.
امروز، دشمنان بشریت و عدالت، تنها به مرزهای جغرافیایی محدود نمی‌شوند، بلکه هرکس که حقوق انسان‌ها را زیر پا می‌گذارد و به ظلم و ستم روی می‌آورد، دشمن مشترک ماست.
رژیم صهیونیستی و دیگر قدرت‌های استکباری که با حمایت از تروریسم و اشغال‌گری، جان و مال مردم بی‌گناه را نشانه می‌گیرند، مصداق بارز این دشمنان هستند.
در این راستا، ضروری است مروری بر باورها و ارزش‌های خود داشته باشیم و یا به خود اجازه دهیم اندکی در اعتقادات‌مان تشکیک کنیم؛ البته آن دست از اعتقاداتی که سبب سکوت در برابر ظالم و بی‌تفاوتی نسبت به صدای مظلومان می‌شود.
ما به عنوان پیروان مکتب علوی و سیره اهل‌بیت علیهم‌السلام همواره بر عدالت، ظلم‌ستیزی و دفاع از مظلومان تأکید کرده‌ایم.
امروز، وظیفه ما این است که با وحدت و همدلی، در برابر دشمنان مشترک بایستیم و از حقوق مظلومان در هر نقطه از جهان دفاع کنیم.
باید با الهام از آموزه‌های اهل‌بیت علیهم‌السلام، صدای مظلومان را به گوش جهانیان برسانیم و در هر سطحی که می‌توانیم، برای تحقق عدالت و صلح تلاش کنیم.
این راهی است که نه تنها ما را به آرمان‌های دینی‌مان نزدیک‌تر می‌کند، بلکه نشان‌دهنده تعهد ما به ارزش‌های فطری است.
انتهای‌پیام/