شور معنویت در جان نوجوانان معتکف + تصویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، به‌ ندرت پیش می‌آید که در میان تمام دغدغه‌های دنیای امروز، نوجوانانی را ببینیم که به‌جای خیره شدن به صفحات مجازی یا غرق شدن در روزمرگی، راهی مساجد شوند و در سایه‌سار آرامش خانه خدا، سه روز از دل‌مشغولی‌های دنیا فاصله بگیرند.
اما اینجا در میان دیوارهای ساده و آسمان بی‌ریای مسجد، دانش‌آموزانی را می‌بینیم که با چهره‌هایی پر از نور و لبخند، اعتکاف را به صحنه‌ای از زیبایی‌های زندگی نوجوانی تبدیل کرده‌اند.
آن‌ چه در اعتکاف رخ می‌دهد، تنها عبادت نیست؛ اینجا میدان تربیت روح است.
جوانان و نوجوانانی که شاید تا دیروز دغدغه‌هایشان درسی بود یا سرگرمی، حالا در صفوف منظم نماز و در حلقه‌های دعا، با خدا سخن می‌گویند و اشک‌هایی پاک و بی‌ریا از دیدگانشان جاری می‌شود.
نگاه کردن به چهره‌های آرام‌شان، در حالی که سر به مهر گذاشته‌اند، یادآور ایمان ناب و صافی دل دوران نوجوانی است.
شور و شوقی که در جمعیت دانش‌آموزان معتکف می‌بینی، حیرت‌انگیز است.
انگار هر کدام از آن‌ها با یک اشتیاق درونی به اینجا آمده‌اند؛ یکی برای یافتن آرامش، دیگری برای بستن دل به دعا، و شاید کسی هم برای تجربه حال و هوای تازه.
هر کدامشان در گوشه‌ای از مسجد، با قرآن یا مفاتیح در دست، مشغول مناجات‌اند.
اما نکته جالب اینجاست که این شور، فردی نیست؛ فضایی مشترک است که همه را در یک حال و هوا شریک کرده است.
وقتی به نیمه‌شب می‌رسی و صدای زمزمه‌های دعای دانش‌آموزان در فضای مسجد طنین‌انداز می‌شود، نمی‌توانی منقلب نشوی.
نوجوانانی که شاید تا دیروز سر به شلوغی‌های معمول زندگی داشتند، حالا بی‌هیچ تکلفی در دل تاریکی شب، با پروردگارشان خلوت کرده‌اند.
انگار نور ایمان در دل‌هایشان تازه شعله گرفته و آن‌ها با دستان رو به آسمان، دست به دست هم به سمت رحمت الهی پیش می‌روند.
این اعتکاف برای دانش‌آموزان و جوانان و نوجوانان تنها یک برنامه مذهبی نیست؛ تجربه‌ای عمیق از زندگی معنوی است.
هر گوشه مسجد پر است از گفت‌وگوهای دوستانه، بحث‌های دینی، و حتی سکوت‌های معنادار.
لبخندهایی که بر لب‌های نوجوانان نقش بسته، نشان می‌دهد که آن‌ها در اینجا چیزی فراتر از عبادت پیدا کرده‌اند: احساس همبستگی، عشق به خدا، و شوقی برای بهتر بودن.
یکی از لحظه‌های ناب این اعتکاف، هنگامی است که نوجوانان و دانش‌آموزان با شور و اشتیاق برای نماز جماعت گردهم می‌آیند.
صدای اذان که بلند می‌شود، سکوتی زیبا فضای مسجد را فرا می‌گیرد.
هر یک از آن‌ها با آرامشی خاص به صفوف نماز می‌پیوندند.
نگاه کردن به این صفوف، انسان را به یاد امیدی زنده برای آینده می‌اندازد؛ نسلی که ایمان و معنویت را در جان خود نهادینه کرده است.
در روز سوم و روز پایانی اعتکاف، نگاه‌ها تغییر کرده است.
چهره‌هایی که حالا نور بیشتری دارند، قلب‌هایی که آرام‌تر می‌زنند و کوله‌باری که از معنویت پر شده است.
اعتکاف دانش‌آموزی، چیزی بیش از یک آیین مذهبی است؛ فرصت رشد، شکوفایی روح، و لمس آرامشی است که شاید در دنیای پرهیاهوی امروز کمتر تجربه شود.
اینجا، در کنار همسالانشان و در خانه خدا، نوجوانان سفری بی‌انتها به سوی خالق خود را آغاز می‌کنند.
و چه زیباست دیدن این سفر، که هر گامش را با عشق و امید برمی‌دارند.
انتهای پیام/7540/