اسکای نیوز: غرب باید نگران توافق راهبردی ایران و روسیه باشد
توافق استراتژیک روسیه و ایران، با هدف تقویت همکاری‌های نظامی و اقتصادی نگرانی‌هایی در غرب برانگیخته است.
باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی‌تبار - توافق‌نامه شراکت استراتژیک بین روسیه و ایران که به تازگی اعلام شده، گامی مهم در تقویت روابط میان دو کشور است؛ به‌ویژه از زمان تهاجم روسیه به اوکراین.
مسکو تأکید دارد که این پیمان علیه هیچ کشوری نیست، اما شباهت آن به توافق پیشین با کره شمالی – که شامل بند دفاع متقابل بود – نگرانی‌هایی را در میان کشورهای غربی برانگیخته است.
گزارش‌هایی مبنی بر حضور سربازان کره شمالی در میدان نبرد اوکراین، پیامدهای بالقوه این ائتلاف‌ها را بیش از پیش نمایان کرده است.
این همکاری، به‌ویژه به دلیل تأثیر آن بر جنگ اوکراین، مورد توجه قرار گرفته است.
کارشناسان معتقدند که روسیه روابط خود را بر اساس تأثیر آن بر تقویت توان نظامی‌اش و مقاومت در برابر فشارهای اقتصادی غرب ارزیابی می‌کند.
ارسال موشک‌ها و پهپادهای بالستیک از سوی ایران به روسیه – علی‌رغم تکذیب هر دو کشور – نشان‌دهنده تعمیق همکاری‌های دفاعی است.
در مقابل، ایران از تخصص فنی روسیه بهره‌مند می‌شود و این تعامل به شکل یک تبادل متقابل و سودمند در حال گسترش است.
همزمانی امضای این پیمان با مراسم تحلیف دونالد ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده از سوی کرملین صرفاً یک تصادف عنوان شده است.
با این حال، این اقدام پیام نمادینی به غرب ارسال می‌کند که نشان‌دهنده تغییرات در نظم جهانی از دیدگاه مسکو است.
این اتحاد، بخشی از راهبرد روسیه برای ایجاد همبستگی با کشورهای تحت تحریم غرب و به چالش کشیدن سلطه آمریکا و متحدانش تلقی می‌شود.
پیامدهای این همکاری فراتر از مسائل نظامی است و بر تعهد روسیه به ایجاد جهانی چندقطبی، عاری از آنچه که امپریالیسم غربی می‌داند، تأکید دارد.
مسکو با تقویت روابط با کشورهایی مانند ایران و کره شمالی تلاش می‌کند انعطاف‌پذیری خود را نشان داده و هژمونی غرب را متزلزل کند.
این اقدامات به‌طور بالقوه تنش‌های ژئوپلیتیکی را تشدید کرده و از سوی غرب با دقت رصد می‌شود.
در نهایت، این پیمان استراتژیک میان روسیه و ایران، یک گام حساب‌شده از سوی مسکو برای تقویت موقعیت خود در صحنه جهانی و پیشبرد جنگ در اوکراین به شمار می‌رود.
همچنین، این توافق نشان‌دهنده تضعیف نظم جهانی پس از جنگ سرد است؛ چرا که اتحادهای میان کشورهای تحت تحریم، ساختارهای قدرت سنتی را به چالش می‌کشند و پیچیدگی روابط بین‌المللی را افزایش می‌دهند.
منبع:اسکای نیوز
