«خالده جرار» زنی از جنس مقاومت و کابوس صهیونیست‌ها

باشگاه خبرنگاران جوان؛ مینا عظیمی - پس از سال‌ها مبارزه در اسارت در زندان‌های رژیم تروریستی اسرائیل، «خالده جرار» زندانی سیاسی شماره ۱ (به توصیف گیدئون لوی، روزنامه‌نگار اسرائیلی)، در اولین مبادله اسیران بین اشغالگران اسرائیل و مقاومت فلسطین، آزادی خود را به دست آورد.
خالده جرار، یکی از زنان مبارز فلسطینی بود که در ۹ فوریه ۱۹۶۳ در شهر نابلس به دنیا آمد.
او با غسان جرار، تاجری فلسطینی که سابقه طولانی بازداشت اداری، تحقیقات و تبعید را دارد، ازدواج کرده است.
جرار دو دختر دارد: یافا و سهی.
سهی در ژوئیه ۲۰۲۱ در حالی که مادرش در اسارت بود درگذشت، اما اشغالگران صهیونیست مانع از خداحافظی او برای آخرین بار با دخترش شد.
این زن مبارز فلسطینی دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته علوم سیاسی از دانشگاه Birzeit فلسطین است و یکی از اعضای دفتر سیاسی جبهه مردمی برای آزادی فلسطین، معاون در شورای قانونگذاری فلسطین و مسئول امور پرونده زندانیان در شورای قانونگذاری فلسطین است.
او همچنین به‌عنوان عضو کمیته عالی ملی برای پیگیری پرونده پیوستن فلسطین به دیوان کیفری بین‌المللی و به عنوان مدیر «بنیاد الضمیر» برای مراقبت از زندانیان و حقوق بشر از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۶ کار کرد.
سپس به عنوان نایب رئیس هیئت مدیره بنیاد منصوب شد.
یورش به خانه خالده جرار
تمامی اتهامات وارده به خالده جرار توسط اشغالگران اسرائیل مربوط به فعالیت سیاسی و وابستگی او به جبهه مردمی برای آزادی فلسطین است، زیرا این یک سازمان ممنوعه در لیست نظامی رژیم تروریستی است، حمایت او از اسرا و ملاقات او با اسیران آزاد شده یک اتهام اضافی است که از نظر رژیم تروریستی اسرائیل مستلزم بازداشت است.
رژیم اشغالگر در سال ۱۹۹۸ مقابله با با این زن فلسطینی را آغاز کرد.
در همان زمان که حکم حبس خانگی علیه او صادر و از خروج خالده از سرزمین‌های اشغالی فلسطین جلوگیری کرد.
اشغالگران او را از خانه اش در رام الله در ۲ آوریل ۲۰۱۵ دستگیر کردند.
خودرو‌های نظامی رژیم صهیونیستی او را محاصره کردند، به خانه هجوم بردند، آن را تفتیش و دستگاه‌های او را مصادره کردند و سپس او را به چندین زندان نظامی اسرائیل برای بازجویی منتقل کردند.
جرار در جریان تحقیقات، با حفظ حق سکوت و پرهیز از نوشیدن آب و غذا، از ملاقات با نظامیان اطلاعاتی صهیونیست خودداری کرد، بنابراین رژیم تروریستی اسرائیل او را به زندان زنان «هشارون» منتقل کرد.
پس از به تعویق انداختن دادگاه جرار برای چندین جلسه در یک بازه زمانی چند ماهه، در دسامبر ۲۰۱۵، دادگاه نظامی در زندان عوفر حکمی به ۱۵ ماه حبس برای خالده صادر کرد.
پس از آن، رژیم صهیونیستی او را در ۳ ژوئن ۲۰۱۶ آزاد کرد.
اسارت مادر و مرگ دختر
جرار در طول اسارت، به دلیل کمبود خون ناشی از انعقاد خون و کلسترول بالا، دچار انفارکتوس بافت مغزی شد که لازم بود بیش از یک بار به بیمارستان منتقل شود.
در تابستان ۲۰۱۷، نظامیان اشغالگر اسرائیل جرار را دوباره دستگیر کردند و در سال ۲۰۱۸ اسارت او را تمدید کردند و بعدا در فوریه سال بعد او را آزاد کردند.
اقامت او در خارج از زندان‌های اسرائیل در آن سال زیاد طول نکشید، زیرا در اواخر اکتبر ۲۰۱۹، رژیم صهیونیستی دوباره او را دستگیر کرد.
در آن زمان این دستگیری با تحقیقات و جلسات محاکمه‌ای که یک سال و ۴ ماه به طول انجامید تا این که حکم در ۱۰ مارس ۲۰۲۱ صادر شد، ادامه داشت.
جرار پس از آزادی در همان سال، توانست بر مزار دخترش سهی برود.
آزادی خالده همزمان با پیروزی مقاومت
پس از حماسه «طوفان الاقصی»، مشخصا در ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، اشغالگران مجددا او را دستگیر کردند و به همراه دیگر اسرای زن در زندان «دامون» اسیرش کردند.
بعدا، اشغالگران او را به سلول انفرادی در زندان نوی تیرتیسیا منتقل و از افشای مدت و دلیل انزوای او خودداری کردند.
این زن مبارز فلسطینی روزانه با مرگ در اتاقی شبیه کوره در بالاترین درجه حرارت، بدون دریچه‌ای برای تنفس مواجه بود.
طبق آنچه که وکیل او در آن زمان گزارش داد، خالده در زندان رژیم صهونیستی در حال جستجوی مولکول‌های اکسیژن برای زنده ماندن بود.
در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵، یعنی دو روز پس از اعلام آتش‌بس در غزه، رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند که خالده جرار جزو اسیرانی است که مشمول قرارداد تبادل اسرا می‌شوند.
در ۲۰ ساعت اول آتش بس، خالده جرار پس از پیروزی غزه بر جنگ نابودی و تحمیل شرایط خود به رژیم تروریستی اسرائیل، به آغوش مردم خود در خارج از زندان‌های اشغالی بازگشت و آزادی خود را به دست آورد و به وعده خود به اسرای که به آنها گفته بود «آزادی ناگزیر خواهد آمد» عمل کرد.
منبع: المیادین