۴۷۰ روز خونین؛ رژیم صهیونیستی در ارتکاب جنایت و کشتار چه رکوردهای جهانی را به ثبت رساند؟
یکی از مهمترین پیامدهای جنگ غزه، میزان ویرانی و خسارتهای انسانی، پزشکی، آموزشی و فرهنگی است که در حملات رژیم صهیونیستی به بار آمده است.
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: بعد از اجرای توافق آتش بس بین رژیم صهیونیستی و حماس، اکنون بهتر میتوان به زوایای مختلف جنایتهای این رژیم در نوار غزه پرداخت.
به واقع این رژیم در بیش از ۴۵۰ روز که این منطقه را زیر بمبارانهای سنگین هوایی و حملات همهجانبه زمینی قرار داد، رکوردهای جدیدی در زمینه ویرانی و کشتار از خود به جای گذاشته است.
کشتار کودکان
آمارهای متفاوتی از تعداد شهدای فلسطینی در غزه ارائه شده است.
طبق آمارهای رسمی، تعداد قربانیان در حملات رژیم صهیونیستی از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا روز شنبه ۱۸ ژانویه ۲۰۲۵ یعنی در حدود ۴۷۰ روز تجاوز به ۴۸۸۷۶ شهید و ۱۱۰۶۴۲ مجروح رسیده است.
اما پژوهشی که در ژانویه ۲۰۲۵ از سوی محققان دانشکده بهداشت و پزشکی استوایی لندن در مجله لنست منتشر شد، تخمین زده است که بین ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا آخر ژوئن ۶۴۲۶۰ نفر در غزه بر اثر مرگهای ناشی از جراحات تروماتیک در غزه کشته شدهاند.
اگر تنها به آمارهای رسمی اکتفا کنیم، بیش از ۱۷ هزار نفر از قربانیان این جنگ را کودکان تشکیل میدهند.
جیمز اِلدر سخنگوی صندوق کودکان سازمان ملل متحد اخیرا اعلام کرد: «روزانه ۳۵ فلسطینی در نوار غزه جان خود را از دست می دهند.
برآوردهای ما نشان میدهد شمار کودکان جان باخته فلسطینی در غزه بیشتر از میزانی است که از سوی وزارت بهداشت فلسطین اعلام شده بود.
این وزارتخانه آمار شهادت ۱۵ هزار کودک فلسطینی را عنوان کرده بود.
تنها از زمان شروع سال ۲۰۲۵ به طور میانگین روزانه ۱۰ کودک فلسطینی در غزه جان خود را از دست داده اند.»
کشتن زنان و سالمندان
زنان و سالمندان از مهمترین قربانیان جنگ غزه بودهاند.
از بین شهدای حملات رژیم صهیونیستی در غزه، بیش از ۱۲۳۰۰ نفر را زنان تشکیل میدهند.
زنان باردار از بزرگترین قربانیان این جنگ بودهاند.
بر اساس آمارهای سازمان ملل بیش از ۶۰ هزار زن باردار در غزه به دلیل عدم مراقبتهای بهداشتی در خطر جدی قرار داشتهاند.
طبق آمار ناظر حقوق بشر پزشکی اروپا (euro med human rights monitor) در سپتامبر ۲۰۲۴ در جریان نسل کشی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان در نوار غزه، ۲۱۲۲ مرد و زن مسن شهید شدهاند.
به قتل رساندن امدادگران
دادههای محلی در اواخر نوامبر ۲۰۲۴ نشان میدهد که بیش از ۱۰۰۰ پزشک و ۳۰۰ امدادگر در حملات رژیم صهیونیستی به غزه شهید شده اند.
بیش از ۳۱۰ پرسنل پزشکی دیگر نیز دستگیر، شکنجه و در زندانها اعدام شدند.
ارتش رژیم صهیونیستی همچنین از ورود تجهیزات پزشکی، هیئتهای بهداشتی و صدها جراح به غزه جلوگیری کرد.
بر اساس گزارش سازمان ملل، بیش از نیمی از ۲۸۰ امدادگر کشته شده در سراسر جهان در طول سه ماه اول حمله رژیم صهیونیستی به غزه جان خود را از دست دادند.
ترور خبرنگاران و اصحاب رسانه
جنگ غزه همچنین برای افرادی که سعی در به تصویر کشیدن جنایات صهیونیستها داشتند، بسیار مرگبار بوده است.
طبق آمار کمیته حفاظت از روزنامهنگاران در ابتدای سال ۲۰۲۵ حداقل ۱۶۰ روزنامهنگار، مترجم و دیگرانی که در جمعآوری اخبار کمک میکنند در این جنگ کشته شدهاند.
این جنگ از سال ۱۹۹۲ که این سازمان ایجاد شده است، مرگبارترین دوره برای خبرنگاران بوده است.
اکثر خبرنگاران کشته شده فلسطینی بودهاند.
هالا رایت دیپلمات سابق آمریکایی که در ابتدای سال ۲۰۲۴ در اعتراض به نقش آمریکا در جنگ غزه استعفا داد، گفت: «اقدامات تروریستی عملا علیه روزنامهنگاران و خانوادههای آنها انجام شده است و به نظر میرسد که هدف قرار دادن روزنامهنگاران برای ساکت کردن حقیقتی بوده که اکنون آشکار شده است.»
تخریب بیمارستانها و مراکز امدادی
هدف قرار دادن و تخریب نظاممند بیمارستانها و مراکز درمانی در غزه را میتوان به عنوان بخشی از طرح تضعیف نظام مراقبتهای بهداشتی در غزه ارزیابی نمود.
سازمانهای فلسطینی در این مدت بارها اعلام کردند که بیمارستانها یک هدف اعلام شده برای ارتش صهیونیستی محسوب میشوند که زیر بمباران، محاصره و حملات صهیونیستها قرار داشتند.
صهیونیست ها به صورت عامدانه پزشکان و پرستاران حاضر در بیمارستان ها را ترور کرده و به شهادت رساندند.
دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل در ابتدای سال جاری میلادی از ثبت ۱۳۶ مورد حمله علیه ۲۷ بیمارستان و ۱۲ مرکز پزشکی دیگر خبر داد که تلفات قابل توجهی را در بین پزشکان، پرستاران، پزشکان و سایر غیرنظامیان بر جای گذاشت و خسارت قابل توجهی به بار آورد.
برای مثال ویرانی که در حملات ارتش صهیونیستی به بیمارستان کمال عدوان به وجود آمد تقریبا جمعیت شمال غزه را بدون دسترسی به مراقبتهای بهداشتی کافی باقی گذاشته است.
کارکنان و بیماران مجبور به فرار یا بازداشت شدند.
تخریب مدارس، دانشگاهها و زیرساختهای آموزشی
به طور کلی مراکز آموزشی در غزه در مدت جنگ به تناوب تعطیل شده است.
به گفته وزارت آموزش و پرورش غزه تنها در شش ماه نخست جنگ یعنی تا آوریل ۲۰۲۴ بیش از ۵۴۷۹ دانش آموز و ۲۶۱ معلم از در نوار غزه شهید شدند.
تا آخر مارس ۲۰۲۴ حدود ۸۷.۷ درصد از کل ساختمانهای مدارس در غزه آسیب دیده یا ویران شدند.
۲۱۲ ساختمان مدرسه مورد اصابت مستقیم قرار گرفتند و به شدت آسیب دیدند.
۲۸۲ ساختمان دیگر نیز آسیب دیدند.
از ۱۶ پردیس دانشگاهی در غزه، ۴ محوطه ویران شده و ۱۰ پردیس به شدت آسیب دیدند.
تصاویر ماهوارهای ابعاد بمباران صدها مدرسه را نشان میدهد.
طبق آمار سازمان ملل، بازسازی دانشگاهها که ۶۹ درصد از آنها آسیب دیده یا ویران شدهاند، یکی از اولویتهای اساسی بازسازی در آینده نزدیک در غزه است.
از منظر کیفی نیز هنگامی که کودکان برای مدت طولانی از مدرسه دور میماند، یادگیری آنها نه تنها متوقف میشود بلکه احتمالا به عقب برمیگردد.
این امر در درازمدت سلامت روحی و جسمی آنها را به خطر انداخته و در معرض خطر بیشتری از خشونت و سوء استفاده قرار میدهد.
این در حالی است که کودکان غزه در مصاحبههای مختلف بیان کردهاند که بازگشت به مدرسه یکی از اولویتهای اصلی آنهاست.
تخریب مراکز فرهنگی و باستانی
علاوه بر هزینههای انسانی هنگفت جنگ غزه، میراث فرهنگی نیز به شدت تحت تاثیر این درگیری قرار گرفته است.
حملات صهیونیستها بسیاری از محلهها در خانیونس، شجاعیه، زیتون و سایر مناطق را ویران کرده است.
تخریب این اماکن با استفاده از رباتها و بشکههای انفجاری، بمباران هوایی، کاشت مواد منفجره تخریب از راه دور و استفاده از ماشینآلات انجام شده است.
طبق دادههای یونسکو از زمان آغاز جنگ حداقل ۴۳ مکان میراث فرهنگی در غزه آسیب دیده است.
در مجموع ارتش رژیم صهیونیستی بخش بزرگی از میراث هویتی غزه شامل مساجد، کلیساها، ساختمانهای تاریخی، موزهها، مراکز فرهنگی و دانشگاهها را هدف قرار داده است.
نتیجه
یکی از مهمترین پیامدهای جنگ غزه، میزان ویرانی و خسارتهای انسانی، پزشکی، آموزشی و فرهنگی است که در حملات رژیم صهیونیستی به بار آمده است.
حملات این رژیم رکوردهای جدیدی را در کشتار انسانی و ویرانسازی یک منطقه کوچک برجای گذاشته است.
اهداف رژیم صهیونیستی از این حملات را میتوان در مواردی همچون غیرقابل سکونت کردن غزه، تغییرات جمعیتی در این منطقه، ایجاد اختلال در بازگشت مردم، به عقب انداختن فرایندهای بازسازی و در نهایت زدودن میراث هویتی و فرهنگی این منطقه، ارزیابی کرد.