«تخت طاقدیس» منتشر شد؛ ۳۰ سال تحقیق و پژوهش روی آواز اصیل ایرانی

به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم «تخت طاقدیس» متشکل از مجموعه ردیف‌های آوازی اصیل ایرانی که حاصل ۳۰ سال تحقیق و پژوهش روی ردیف‌های آوازی مکاتب مختلف بوده است، منتشر شد.
در این مجموعه روی آثار و سبک اساتیدی همچون عبداله خان دوامی، اسماعیل مهرتاش، سیداحمد خان، حسین تعزیه خوان، دماوندی، اقبال آذر، طاهرزاده و خیلی دیگر از پیشکسوتان و بزرگان موسیقی صاحب سبک و مطرح پژوهش انجام گرفته است.
قطعات این آلبوم به این شرح است: «دستگاه شور» با سه تار رضا کلانتری، «آواز بیات ترک» با بربط: علی زینالی و تنبک: احسان داودآبادی، «آواز افشاری» با تار زنده یاد جواد جواهری و تنبک احسان داوآبادی، «آواز ابوعطا» با سه تار زنده یاد علی بیانی، «آواز دشتی» با تار حسن درکانی و تنبک محمد بنایی، «آواز کرد بیات» با تار زنده یاد جواد جواهری و تنبک احسان داودآبادی، «آواز بیات اصفهان» با بربط اصغر زینالی و تنبک احسان داودآبادی، «دستگاه ماهور» با سه تار و آواز خسرو عامری‌فر، «دستگاه سه گاه» با تار رضا کلانتری، «دستگاه چارگاه» با تار زنده یاد علی بیانی، «دستگاه همایون» با سه تار و آواز خسرو عامری‌فر، «دستگاه نوا» با تار زنده یاد جواد جواهری و تنبک احسان داوآبادی، «دستگاه راست پنجگاه» با سه تار و آواز خسرو عامری‌فر و «مثنوی مرکب» با تار حسن درکانی و تنبک محمد بنایی.
خسرو عامری‌فر در توضیح این آلبوم نوشته است: «در ردیف‌های آوازی مذکور سعی بر آن شده که تفاوت‌های نسبی نسبت به ردیف‌های ضبط شده حاضر در نظر گرفته شود که به شرح زیر است:
۱.
اول اینکه اجرای هر دستگاه و یا هر آواز با نواخته های یکی از اساتید همراهی شده است.
۲ در لابه لای آواز، قطعاتی ضربی و تصانیف قدیمی خوانده شده که از نظر آموزش برای هنرجویان و همچنین آشنایی با ریتم و وزن می‌تواند ثمربخش باشد.
۳.
خواندن گوشه‌هایی که بعضاً مهجور یا فراموش شده یا فقط اسمی از آن مانده و ملودیش گم شده، اجرا شده است.
در نحوه خوانش سعی و دقت بر آن شده که صفر مطلق ردیف خوانده نشود، بلکه مرصع خوانی، زیباشناسی و احساس که در موسیقی اصیل ایرانی به وفور در آن موج می‌زند، لحاظ شود.
ضمناً به طور جداگانه در این مجموعه، مثنوی خوانده شده که حاصل تحقیق و پژوهش و تجربه اینجانب است که عنوان آن «مثنوی مرکب» نهاده شده؛ به این شکل که با مثنوی شور شروع شده و مثنوی دستگاه‌ها و آوازهای دیگر را در بر گرفته است.
از نظر تکنیکی و کوک ساز تمام نسبت‌ها و فواصل هر آواز و هر دستگاه نسبت به تونیک شور دقیقاً رعایت شده است و هر ساز قادر است با آن همراهی کند.
این کار می‌تواند برای هنرجویانی که دوره را به پایان رسانیده مفید و آموزش خوبی برای فراگیری مرکب خوانی باشد.
با علم و آگاهی به اینکه موسیقی اصیل ایرانی دریایی است بیکران و عمیق و دارای رمز و رازهای فراوان که به جرات می‌توان گفت تاکنون هیچکس در هیچ زمان به طور کامل نتوانسته به انتهای این اقیانوس راه یابد.
ما هم به قدر توان و بضاعت کم خود سعی کردیم قدمی در حفظ و اشاعه این هنر بی بدیل برداریم، امیدوارم تا توانسته باشم تا اندازه ای ولو اندک به این مهم دست یابم.»