«بادکنک قرمز»؛ سفری میان واقعیت و رویا در دنیای پس از مرگ
اصفهان-نویسنده و کارگردان نمایش «بادکنک قرمز» گفت: این اثر، با ترکیبی از رئالیسم و سوررئالیسم، روایتگر برزخ و محاسبه اعمال در پسزمینهای از مقاومت و ایستادگی است.
خبرگزاری مهر، گروه استانها - کورش دیباج: تئاتر همواره بستری برای بیان دغدغههای اجتماعی، تاریخی و انسانی بوده است.
برخی نمایشها تماشاگر را درگیر یک روایت آشنا میکنند، اما برخی دیگر او را به سفری ناشناخته میبرند، جایی که مرز میان واقعیت و خیال محو میشود.
«بادکنک قرمز»، جدیدترین اثر گروه تئاتر «اَلِف صاد» به نویسندگی و کارگردانی ابوالفضل صادقی، از همین جنس نمایشهاست؛ اثری که نه در سالن، بلکه در فضای باز اجرا میشود و با ترکیبی از نور، حرکت و رنگ، تماشاگر را به تجربهای متفاوت دعوت میکند.
در گفتوگوی پیشرو، صادقی از ایدهها، چالشها و نگاه ویژهاش به این اثر میگوید.
ایدهی اصلی «بادکنک قرمز» چگونه شکل گرفت و چه دغدغهای شما را به سمت خلق این نمایش سوق داد؟
ایدهی این نمایش از یک سوال ساده اما عمیق شروع شد؛ چرا بسیاری از مردم، بهویژه نوجوانان و جوانان، از جنگ، تأثیرات آن بر خانوادهها و حتی از جدال تاریخی فلسطین و اسرائیل بیاطلاع هستند؟
من میخواستم این غفلت را به چالش بکشم.
از طرفی، همیشه به دنیای پس از مرگ و برزخ فکر میکردم.
بنابراین، نمایش «بادکنک قرمز» ترکیبی شد از این دو دغدغه: جهان پس از مرگ و تأثیرات جنگ، بهویژه بر خانوادههایی که همچنان درگیر زخمهای آن هستند.
روایت نمایش بر چه اساسی شکل گرفته و چگونه این مفاهیم را در قالب تئاتر خیابانی ارائه دادهاید؟
«بادکنک قرمز» یک نمایش سوررئال است که همهچیز در آن حول سه رنگ قرمز، آبی و سبز میچرخد.
این رنگها نمایانگر سه تفکر متفاوت در ذهن نویسنده هستند که در طول نمایش، بهصورت بصری و روایی، با هم درگیر میشوند.
ساختار اثر بهگونهای است که تماشاگر را از ابتدا درگیر سوالاتی عمیق میکند و در انتها، به پاسخهای مورد نظر میرساند.
یکی از چالشهای من این بود که این اثر را در فضای باز اجرا کنم، جایی که تماشاگر در دل ماجرا قرار بگیرد و با محیط و داستان یکی شود.
به همین دلیل، طراحی صحنه، لباس و نورپردازی کاملاً با شرایط فضای باز هماهنگ شده است.
اشاره کردید که نمایش در فضای باز اجرا میشود.
آیا این انتخاب صرفاً فرمی بوده یا به محتوای نمایش نیز ارتباط دارد؟
هر دو!
فرم اجرا کاملاً در خدمت محتواست.
فضای باز به ما این امکان را میدهد که حس واقعگرایانهتری ایجاد کنیم و تماشاگر را درون ماجرا بکشانیم.
این نمایش درباره برزخ و حسابرسی اعمال است، اما درعینحال، مخاطب را درگیر واقعیتهای ملموس میکند.
اجرای نمایش در فضایی بسته، شاید بخشی از تأثیرگذاری آن را کاهش میداد.
در کنار مضمون جدی نمایش، اشاره کردید که از صحنههای کمدی هم استفاده کردهاید.
چگونه این دو فضا را در کنار هم قرار دادهاید؟
من معتقدم که زندگی، حتی در سختترین لحظات، از ترکیبی از تراژدی و کمدی ساخته شده است.
در «بادکنک قرمز»، لحظاتی از شادی و خنده را قرار دادهایم تا تماشاگر درگیر ریتم نمایش شود و بتواند پیامهای عمیقتر آن را بهتر دریافت کند.
این تعادل، همذاتپنداری را افزایش میدهد و باعث میشود پیام نمایش به شکل مؤثرتری منتقل شود.
اجرای نمایش در زمستان و در فضای باز چالشهایی دارد.
چه تمهیداتی برای راحتی تماشاگران در نظر گرفتهاید؟
بله، اجرای زمستانه در فضای باز قطعاً چالشهایی دارد، اما ما فضایی سرپوشیده و دارای سیستم گرمایشی در نظر گرفتهایم.
البته، به مخاطبان توصیه میکنیم که لباس گرم بپوشند.
در کنار نمایش، برنامههای دیگری نظیر کافه بازی، روایتگری، موزه عبرتها و نمایشگاه کتاب نیز برگزار میشود، بنابراین تماشاگران با یک بلیت، از چندین برنامه فرهنگی بهرهمند میشوند.
درباره گروه تئاتر «اَلِف صاد» بگویید.
چه چیزی این گروه را متمایز میکند؟
گروه تئاتر «اَلِف صاد» جوانترین گروه تئاتر استان اصفهان است و ما بدون توجه به موانع، با تمام توان رو به جلو حرکت میکنیم.
یکی از ویژگیهای شاخص گروه ما، اتحاد و همدلی اعضاست.
ما مثل یک خانوادهایم که نهتنها به تولید آثار نمایشی فکر میکنیم، بلکه به رشد و پرورش استعدادها نیز اهمیت میدهیم.
علاوه بر اجرا، دورههای آموزشی در زمینههای مختلف هنری از جمله بازیگری، نویسندگی، کارگردانی، صدابرداری، تدوین و دوبله برگزار میکنیم تا افراد علاقهمند بتوانند مسیر حرفهای خود را پیدا کنند.
درباره ترکیب بازیگران نمایش و نقش آنها در انتقال پیام نمایش توضیح دهید.
ما ترکیبی از بازیگران باانگیزه و پرانرژی را در این نمایش داریم، از جمله آیسا مقدم، پریا اخلاقی، محمد موحد، متین کاروان، محمدامین حسنپور، مهدی بهمنی، حنانه تقیان، مهتاب گرجی، نازنین آقابابازاده و خودم.
بازیگران در این نمایش نقش مهمی در ایجاد فضاسازیهای سوررئال دارند و با حرکات و دیالوگهای خود، مخاطب را درگیر فضای نمایش میکنند.
بهخصوص که در تئاتر خیابانی، ارتباط مستقیم با تماشاگر حیاتی است و این چالش را همهی بازیگران بهخوبی پذیرفتهاند.
و در پایان…
ما امیدواریم که این نمایش بتواند مخاطبان را به تفکر وادارد و پیام اصلی خود را منتقل کند.
«بادکنک قرمز» فقط یک نمایش نیست، بلکه دعوتی است برای اندیشیدن به آنچه که در جهان اطرافمان میگذرد.
ما به حمایت از هنر و هنرمندان جوان نیاز داریم و امیدواریم که تماشاگران با حضورشان از این مسیر حمایت کنند.