آیا دیانت نسبت به قبل از انقلاب افول کرده است؟!

حجت الاسلام احتشام عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، با رد ادعای کسانی که نظام مقدس جمهوری اسلامی را سبب از رونق افتادن دین و افول دینداری می‌دانند، گفت: نه تنها اسلام ناب افول نکرده بلکه حتی مظاهر دینداری هم نسبت به قبل از انقلاب رشد چشمگیری داشته است.
مشروح این گفت‌وگو در پی می آید.
وی افزود: برای محک خوردن و نقد کردن آنچه که به‌عنوان یک نظریه مطرح می‌شود اول باید مفردات و تصورات را تعریف کرد.
کسانی که می‌گویند دینداری افول پیدا کرده ابتدا باید منظورشان را از دین و افول بگویند.
اگر دین را به‌معنای بعضی از احکام شرعی و بعضی از عقاید و بعضی از اخلاقیات بگیرید بله حتی در جامعه علوی و نبوی هم ممکن است بعد از 23 سال زحمتی که پیامبر کشید، آن چیزی که وسیله اکمال دین و اتمام نعمت بود، یعنی ولایت امیرالمؤمنین مورد پذیرش مردم قرار نگرفت؛ پس باید بگوییم دینی که پیامبر بزرگوار آورد رو به افول رفت؟
یا در مورد جامعه علوی باید بگوییم وقتی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام به بسیاری از آرمان‌ها و اهداف خود و آنچه می‌خواست نرسید، پس دین رو به افول گذاشته بود.
در حالی‌که قطعاً بنا بود اسلام ناب بماند تا در آخرالزمان حضرت صاحب الزمان بر پایه‌های همان اسلام ناب حکومت جهانی خود را بنیان نهد.
بنابراین باید دانست معنای دین و معنای ارکان دین چیست و بعد قضاوت کرد.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: خدای متعال در قرآن مجید بعد از آیه مبارکه آیت الکرسی به ما آموخت؛ «فَمَنْ یَکْفُرْ بالطاغوت وَ یُؤْمِنْ بالله فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی لَا انْفِصامَ لَها وَاللهُ سَمیعٌ عَلیم» اگر تمسک به دستگیره محکم جدا ناشدنی که همان سعادت و عاقبت‌به‌خیری مدنظر انسان مؤمن و مسلمان باشد، چنین کسی تنها با ایمان به خدا و ارزش‌ها نمی‌تواند منتظر عاقبت‌به‌خیری باشد بلکه باید حتماً کفر به طاغوت هم داشته‌باشد، یعنی عقاید دین، اخلاق دین و احکام دین وقتی معنای اصلی خود را پیدا می‌کند که در ظرف کفر به طاغوت باشند.
در ظرف کفر به طاغوت است که ایمان به خدا نماز و روزه و حج و راهپیمایی اربعین و گریه کردن و عزاداری معنا پیدا می‌کند؛ «وَ الَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوها وَ أَنابُوا إِلَی اللّهِ لَهُمُ الْبُشْری» خدای متعال بشارت سعادت و عاقبت‌به‌خیری و رسیدن به فلاح و رستگاری را فقط در انابه به خدا و بعضی از اعمال و احکام را انجام دادن نمی‌داند بلکه می‌فرماید باید از طاغوت هم اجتناب کنید بنده طاغوت نباشید آنگاه انابه به خدا وسیله بشارت می‌شود.
نتیجه می‌گیریم که اگر بناست دین حقیقی را به محک بنشینیم باید دین حقیقی را در دو رکن بزرگ اول کفر به طاغوت و دیگری ایمان به خدا معنا کرد.
سخنران حرم بانوی کرامت افزود: در زیارت عاشورا می‌گوییم «سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلی یَوْمِ الْقِیامَةِ» و یا در زیارتنامه حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها می‌خوانیم «أَتَقَرَّبُ إِلَی اللهِ بِحُبِّکُمْ، وَالْبَراءَهِ مِنْ أَعْدائِکُم»؛ یعنی اگر بناست به خدا نزدیک شویم، تنها با سینه زدن و گریه کردن و هیئت داری و راهپیمایی اربعین نمی‌توان به قرب اهل‌بیت و خدا نائل شد بلکه باید حتماً هم حب اهل‌بیت باشد و هم بیزاری و دشمنی نسبت به دشمنان اهل‌بیت.
وی ادامه داد: چه کسی دشمن‌تر از صهیونیست‌ها و آمریکایی‌هاست؟
آنها طاغوت اعظم هستند و نظام شاهنشاهی پدر و پسر پهلوی غلام حلقه به گوش آنها بلکه همه ابر قدرت‌ها بودند.
اگر بقیه پادشاهان ایران با زور شمشیر خودشان و قبیله‌شان سر کار آمدند، این پدر و پسر پدر توسط طاغوت انگلیسی سر کار آمدند و با طاغوت انگلیسی رفتند.
پسر هم بعد از اینکه طاغوت انگلیسی و بقیه ابر قدرت‌ها او را کمک کردند، طاغوت آمریکایی تمام‌قد پشت او ایستاد و سلطنتش را تضمین کرد.
این پژوهشگر دینی افزود: حال از کسانی که می‌گویند بعد از انقلاب دین به افول رفته سؤال می‌کنیم کدام دین؟
آیا دین بنی‌امیه یا دین حسین و اصحاب حسین؟
دینی که شاخصه اصلی آن کفر به طاغوت است نه‌تنها به افول نرفته است بلکه در دنیا زنده‌تر شده و به‌قول رهبر عزیزمان این انقلاب ما هیچ‌کجا بدون نام امام زنده نیست.
هر کجا این انقلاب رفته، با نام امام به‌عنوان یک فقیه رفته است.
مقاومت اسلامی در منطقه، خود را بعد از نزدیک 16 ماه مدیون این انقلاب و این نظامی می‌داند.حال باید به قضاوت نشست و سؤال کرد دین خودساخته شما رو به افول رفته است یا دین خدا ساخته؟
قطعاً دین خدا ساخته نه‌تنها به افول نرفته که عروج و معراج داشته است.
وی افزود: این رشته سر درازی دارد.
از کسانی که می‌گویند دین به افول رفته است سؤال کنید که شما جمکران قبل از انقلاب رو دیده بودید یا نه؟
شما حرم‌های اهل‌بیت رو دیده ‌بودید یا نه؟
مثلاً حرم حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها تا ساعت 11 شب باز بود و بسته می‌شد و سحر باز می‌شد.
یعنی کسی امکان نداشت در این فاصله بتواند از ظرفیت حرم استفاده کند.
در مراسمی که برگزار می‌شد حتی برای حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها مراسم رسمی نبود.
گاهی در بعضی از بازارها روز شهادت حضرت مراسم می‌گرفتند.
در محله‌های بزرگ گاهی بعضی از هیئت‌های بزرگ بود، اما این مقدار هیئت‌های زیاد و متضاید قطعاً نبود.
یک اعتکاف کوچکی به مسمای اعتکاف در قم آن هم در مسجد امام حسن عسکری علیه‌السلام با تعداد محدودی که اکثراً از علما و طلاب بود، برگزار می‌شد.
در جاهایی که بنا بود از حیثیت خدا و دین خدا دفاع بشود نه‌تنها کسی دفاع نمی‌کرد بلکه هرچه که به رأس هرم قدرت نزدیک می‌شدید، جنایت و فساد و بی‌ناموسی و بی‌غیرتی زیادتر می‌شد.
احتشام خاطرنشان کرد: به کسانی که دغدغه این مطلب را دارند که چه تفاوتی بین قبل انقلاب و بعد از انقلاب وجود دارد، توصیه می‌کنم به کتاب «ظهور و سقوط سلطنت پهلوی» به قلم «ارتشبد فردوست» یار غار شاه پهلوی مراجعه کنند.
در بخشی از این کتاب متوجه می‌شویم اول‌شخص این مملکت نسبت به جنس زن چقدر بی‌غیرت و بی‌ناموس بود.
آن قدر زن‌های غیر رسمی داشته که نارضایتی زن‌های رسمی او را فراهم کرده بود.
زن اول او که مصری بود گذاشت و رفت گفت «من فکر می‌کردم من فقط زن این بی‌غیرت هستم، نمی‌دانستم با کسان دیگری هم در ارتباط است.»
وی در پاسخ به برخی پرسش‌ها از جمله این‌که کدام دین در کشور بوده که اکنون رو به افول گذاشته است؟
آیا شاه دیندار بود؟
گفت: نزدیکان شاه، از جمله اسدالله علم، احمدعلی مسعود انصاری—که در کتاب پس از سقوط آنچه را که در آمریکا نوشته، نه در زندان اوین—و مینو صمیمی—که در لندن کتاب پشت پرده تخت طاووس را به نگارش درآورده—به روشنی واقعیت را بیان کرده‌اند.
احمدعلی مسعود انصاری که از اقوام همسر شاه بوده، نقل می‌کند که شاه قماربازهای حرفه‌ای را به نیاوران دعوت می‌کرد، در آنجا قمار می‌زد و معمولاً هم بازنده بود.
آیا این فرد، دیندار بوده که اکنون ادعا می‌شود دینش رو به افول گذاشته است؟
کسانی که مدعی کاهش دینداری هستند، نه معنای دین را درک کرده‌اند و نه مفهوم افول را.
بهترین پاسخ به این ادعا، مطالعه خاطرات افرادی است که روزگاری در حلقه نزدیکان شاه و خاندان پهلوی بودند، آن هم نه در ایران و تحت فشار زندان، بلکه در غرب و با اختیار خود به نگارش درآورده‌اند.
با مطالعه این خاطرات، روشن می‌شود که این خانواده نه غیرت داشتند، نه ناموس، نه دیانت، نه عقل و نه حتی بهره‌ای از حیا و دین.
عضو مجمع عمومی جامعه مدرسین تصریح کرد: متأسفانه ما نتوانسته‌ایم این واقعیات را به درستی برای جوانان تبیین کنیم.
نسل قدیم نیز یا از این مسائل بی‌خبر بودند و یا در انتقال آن کوتاهی کردند.
به همین دلیل، برخی گمان می‌کنند که دینداری در حال افول است.
اما اگر واقعیت‌های قبل از انقلاب را بررسی کنیم—دورانی که آمریکا، طاغوت اکبر، و شاه پهلوی، طاغوت اصغر، سرنوشت کشور را رقم می‌زدند—و اگر تنها خاطرات افرادی همچون علم و احمدعلی مسعود انصاری را بخوانیم، درخواهیم یافت که امروز، دین در مسیر صعود و تعالی قرار دارد.
وی افزود: نمونه‌ای دیگر از این تحول را می‌توان در دانشگاه تهران مشاهده کرد.
دانشجویان این دانشگاه نقل می‌کنند که در گذشته، هرچند دانشگاه تهران مسجد داشت، اما جرأت نماز خواندن در آن را نداشتند، زیرا فضای دانشگاه در اختیار توده‌ای‌ها، بی‌دین‌ها و غرب‌گرایان بود و افراد متعهد و مذهبی در اقلیت قرار داشتند.
اما امروز، نه تنها مسجد دانشگاه فعال است، بلکه زمین چمن دانشگاه تهران به محل برگزاری نماز جمعه تبدیل شده است.
انصاف هم چیز خوبی است!
باید به مدعیان افول دین گفت: اگر دین ندارید، لااقل آزاده باشید.
گزارشگر: محمد رحمانی
انتهای‌پیام/