خبیر‌نیوز | خلاصه خبر

یکشنبه، 05 اسفند 1403
سامانه هوشمند خبیر‌نیوز با استفاده از آخرین فناوری‌های هوش مصنوعی، اخبار را برای شما خلاصه می‌نماید. وقت شما برای ما گران‌بهاست.

نیرو گرفته از موتور جستجوی دانش‌بنیان شریف (اولین موتور جستجوی مفهومی ایران):

مقاومت با جسم‌ها نمی‌میرد - تسنیم

تسنیم | سیاسی، بین‌الملل | یکشنبه، 05 اسفند 1403 - 15:12
برخلاف ایده نتانیاهو که با ترور رهبران به دنبال نابودی مقاومت بود اکنون این جبهه محبوب تر از همیشه است و نماد آن را نیز می توان در مراسم پر شور تشیع پیکر سید حسن نصرالله با حضور مردم سراسر جهان مشاهده کرد.
مقاومت،صهيونيستي،رژيم،جبهه،جهان،اشغالي،غزه،ترور،لبنان،ميدان، ...

گروه سیاسی ـ خبرگزاری تسنیم رژیم صهیونیستی با ترور فرماندهان تلاش داشت تا این‌گونه القا کند که توانسته جبهه مقاومت را تضعیف کند؛ اما بعد از این ترورها هم در جنوب لبنان و هم در غزه ناچار به پذیرش آتش‌بس شده است.
آتش‌بسی که تخلیه مناطق اشغالی و تبادل اسرا حاصل آن بوده و خروجی تحقیرآمیزی همچون بوسه اسیر صهیونیست بر پیشانی سربازان مقاومت را برجای گذاشته است.
بوسه‌ای که نشان داد مقاومت اکنون در دل سرزمین‌های اشغالی نیز جا باز کرده است چه برسد به بقیه نقاط جهان.
برخلاف ایده نتانیاهو که با ترور رهبران به دنبال نابودی مقاومت بود اکنون این جبهه محبوب تر از همیشه است و نماد آن را نیز میتوان در مراسم پر شور تشیع پیکر سید حسن نصرالله با حضور مردم سراسر جهان مشاهده کرد.
حضوری که باعث شد ورزشگاه کمیل شمعون محل برگزاری مراسم ساعت‌ها زودتر مملو از جمعیت شود.
ایده بازدارندگی اجتماعی حزب الله شکست خورد
جبهه مقاومت در برابر رژیم صهیونیستی بار دیگر قدرت و وحدت خود را به نمایش گذاشت.
بسیاری از رسانه‌ها و سیاست مداران غربی و عبری سعی داشتند این گزاره را القا کنند که مقاومت با ترور فرماندهان و اقدامات نظامی رژیم صهیونیستی، ضعیف شده و در آستانه نابودی قرار دارد تا به این طریق بیش از یک سال جنایت رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان را ثمربخش جلوه دهند.
رژیم صهیونیستی هم زمان با تخریب گسترده ساختمان‌های مسکونی و کشتار مردم بی‌گناه سعی بر این داشت تا از طریق اعمال یک فشار اجتماعی داخلی عزم و اراده تقابلی مقاومت را مهار کند اما آنچه امروز در مراسم باشکوه تشییع پیکر سید حسن نصرالله با حضور چشمگیر مردم مشاهده شد، نشانگر حقیقت دیگری است.
این مراسم، که در ورزشگاه کمیل شمعون لبنان برگزار شد، نه تنها نشان‌دهنده محبوبیت جبهه مقاومت در کشورهای منطقه، بلکه نمایانگر حضور و همبستگی گسترده‌ای از جوامع مختلف جهان بود.
این حضور پاسخ قاطعی به این شایعات بوده و نشان داد که مقاومت همچنان در دل مردم و در جبهه‌های مختلف نظامی و اجتماعی جایگاه ویژه‌ای دارد.
مقاومت در سرزمین‌های اشغالی هم نفوذ کرد
در حالی که رژیم صهیونیستی تلاش می‌کرد با ترور رهبران مقاومت، از جمله فرماندهان عالی‌رتبه، پیامی از ضعیف شدن جبهه مقاومت به جهان مخابره کند، واقعیت‌های میدان جنگ و قدرت مقاومت در قلب سرزمین‌های اشغالی و در سراسر جهان خلاف این ادعا را ثابت کرد.
آتش‌بس اخیر که پس از اقدامات رژیم صهیونیستی در لبنان و غزه صورت گرفت، نتایج واضحی به همراه داشت.
این آتش بس علی رغم اینکه تصویرگر شکست اهداف اسرائیل در نابودی حماس و فتح غزه بود پیام‌های رسانه‌ای ویژه‌ای نیز تا کنون انعکاس داده است.
بعد از آنکه حمایت‌های میلیونی از مقاومت به خیابان‌های لندن و نیویورک رسید اکنون اسرای اسرائیلی نیز با مقاومت همدلی نشان می‌دهند.
اقدام اسیر اسرائیلی که حین انجام فرایند تبادل بر پیشانی اعضا مقاومت بوسه زده و برای آنها نماد پیروزی نشان می‌دهد مکمل تمام تصاویری است که تا کنون سایر اسرای آزاد شده نیز از خود در همراهی با مقاومت به یادگار گذاشته‌اند.
پیجرهایی که دست و پا گرفت اما قلب‌ها را نه
نتانیاهو که برای افتخار به نتایج جنگ در سفر اخیر به آمریکا یک پیجر به ترامپ هدیه داد تا به این طریق برای خود دست آورد سازی کند اشاره‌ای به این نکته نکرد که اولا بخش زیادی از قربانیان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند نه رزمندگان میدان و ثانیا همان کودکان نیز به جراحت خود افتخار می‌کنند و با تعابیر وصف ناپذیر دوران پسا جراحتشان را روایت می‌کنند.
تا جایی که رئیس دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله که میزبان برخی از این مجروحان بوده اینگونه از روحیه آنها ابراز تحیر می‌کند:«پیجرها به گونه‌ای طراحی شده بودند که حتما افراد مجبور شوند با دو دست دکمه پیجر را فشار دهند تا متحمل آسیب بیشتری شوند‌.
من واقعا تحت تاثیر روحیه و ایمان این آدم‌ها هستم و حتی یک آخ از آنها نشنیدم.
تقریبا همه این افراد دچار قطع انگشت و یا نابینایی شده‌اند.»
یکی از همین نوجوان‌ها مجروحیت خود را امتحان الهی توصیف می‌کند و امیدوار است از آن سربلند بیرون بیاید و دیگری ابراز خوشحالی می‌کند بابت مجروحیت و ابراز ناراحتی بابت اینکه پدرانش از او پیشی گرفته و به مقام شهادت دست یافته‌اند.
او می‌گوید از آنها درس گرفته که به جنگ با اسرائیل برود.
او با این جملات نشان می‌دهد در نبرد با اشغالگران این روح‌ها هستند که میدان داری می‌کنند نه جسم‌ها.
تا زمانی هم که روح اراده کند سنوارها با انبوهی از زخم‌ها میدان را برنده خواهند شد و روسیاهی‌اش می‌ماند برای مدعیان.
انتهای پیام/