دلایل شکست مهران مدیری از «هیولا» تا «قهوه پدری»

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مهران مدیری با «قهوه پدری» به ایستگاه پایانی رسید.
سریالی که می‌خواست «هیولا» باشد اما نتوانست آنچنان که باید تأثیرگذار باشد و بیشتر گویی به «دراکولا» نزدیک شد.
داستان «قهوه پدری» حول خانواده‌ای می‌چرخد که برای کسب درآمد هنگفت، تصمیم به واردات قهوه می‌گیرند و در این راه موفق می‌شوند تا جایی که شخصیت اصلی به «پدر قهوه» شهرت پیدا می‌کند.
این داستان در سطح خودش شاید جالب به نظر برسد، اما در اجرا نتوانست آنطور که باید مخاطب را جذب کند.
مهران مدیری کمدین و طنازِ قابل احترام و توانمندی است که در سال‌های گذشته آثار تحسین‌شده‌ای را به نمایش گذاشته، اما به نظر می‌رسد فاصله گرفتن او از همکاران قدیمی‌اش همچون سیامک انصاری، پیمان قاسم‌خانی، امیرمهدی ژوله و محمدرضا هدایتی، اشتباهی استراتژیک بوده است.
این گروه هنری که در تولید سریال‌هایی همچون «شب‌های برره»، «مرد هزارچهره» و «قهوه تلخ» با مدیری همکاری کردند، به نظر می‌رسید در کنار هم موفقیت‌های زیادی به دست آورده‌اند.
اما مدیری تصمیم گرفت در پروژه‌های اخیر با گروه‌های جدیدی همکاری کند که نتایج آن‌ها چندان موفق نبوده است.
در عرصه بازیگری نیز مهران مدیری نتوانسته به همان اندازه درخششی که در تلویزیون داشت، در سینما و شبکه نمایش خانگی تکرار کند.
به عنوان مثال، کارنامه بازیگری او در فیلم‌هایی مانند «خائن‌کشی» و «درخت گردو» از سوی برخی منتقدان و مخاطبان با نقدهای منفی همراه بود.
«خائن‌کشی» حتی نتوانست فروش خوبی داشته باشد و با واکنش‌های منفی زیادی از سوی مخاطبان مواجه شد.
اما شاید یکی از دلایل اصلی شکست «قهوه پدری» همان عدم توانایی مهران مدیری در جذب مخاطبان شبکه نمایش خانگی است.
او که پیش از این با «قهوه تلخ» توانسته بود موفقیت‌های خوبی در این فضا کسب کند، در این سریال جدید نتوانست مخاطبان را به خود جذب کند.
در حقیقت، در حالی که او در تلویزیون همیشه کمدی‌های جذاب و پربیننده ساخته بود، در شبکه نمایش خانگی نتواست در برابر درام‌های تلخ به رقابت بپردازد.
اگرچه برخی بازیگران همچون ژاله صامتی در «قهوه پدری» نقش‌های خوبی ایفا کرده‌اند، اما مجموعاً اثر نتواسته همان تأثیرگذاری که از مدیری و آثار گذشته‌اش انتظار می‌رفت را داشته باشد.
جواد رضویان، که در این پروژه حضور داشت، نیز در برخی مواقع نتواست درخشش قبلی خود را به نمایش بگذارد.
یکی از مشکلات اصلی «قهوه پدری»، تلاش بی‌وقفه برای خنداندن مخاطب با استفاده از شوخی‌های سطحی و کلامی است.
این شوخی‌ها به شدت تکراری شده‌اند و نتوانسته‌اند به عمق و عمق‌ بخشی که در سریال‌های قبلی وجود داشت، برسند.
علاوه بر این، استفاده از شوخی‌های جنسی در این سریال نیز یکی از نقدهای جدی است که بسیاری از مخاطبان به آن وارد کرده‌اند.
کافی است سری به شبکه‌های اجتماعی بزنید تا متوجه عصبانیت کاربران از کیفیت نامطلوب «قهوه پدری» بشوید.
یکی از فاکتورهای شوخی خوب که خصوصاً در شبکه نمایش‌خانگی، کمتر به آن توجه می‌شود دست اول بودن و غافلگیر بودنش است.
یعنی از کمدی موقعیت به شکلِ فرهیخته استفاده کرد.
اما متأسفانه در بسیاری از قسمت‌های «قهوه پدری» و موقعیت‌هایش، فاقد تازگی و غافلگیری بود.
طراح صحنه، لباس و دکور بسیار تلاش کرده بود تا فضایِ سریال برای مخاطب دلنشین شود اما «قهوه پدری» خانواده را کم داشت.
از ایجاد آن فضای گرم، صمیمی و خانواده بودن، خبری نبود.
فضایی سرد و غریبه‌وار بین اعضای خانواده احساس می‌شود به طوری که مخاطب نمی‌تواند به خوبی با کلیت خانواده همذات‌پنداری کند.
علاوه بر مشکلات فنی و محتوایی، این تغییرِ مسیر «مدیری» به سمت آثار تجاری و بیزینسی نیز یکی دیگر از عواملی است که موجب کاهش کیفیت آثار او شده است.
او به نظر می‌رسد بیشتر به خواست اسپانسرها توجه کرده تا به نیاز و خواسته‌های مخاطبان خود.
به عنوان مثال انتخاب و نشر نام «پدر قهوه» برای سریال اخیرش به خوبی توجه کاربران فضای مجازی را به خود جلب کرد اما در نهایت اعلام کردند که نام آن به «قهوه پدری» تغییر کرده است.
همین موضوع بسیار ساده موجی از توجه ها را به این اثر مهران مدیری جلب کرد.
و یا در مراحل تولید فیلم «خائن کشی» عکسی از گریم مهران مدیری با ژستی از سیگار کشیدندش منتشر شد که حاشیه های خود را رقم زد.
همه و همه نشان از توجه ویژه به تبلیغات برای آثار و فیلم های مهران مدیری است اما او تنها به تبلیغات توجه کرده، آثاری که اخیراً تولید کرده است در محتوا، متن یا حتی موضوعات فنی هم نتوانسته خوش بدرخشد.
مهران مدیری باید به دوران طلایی خود بازگردد؛ به همان کمدی‌های مفرح و اجتماعی که در آن‌ها توانسته بود لحظات خوشی برای مخاطبان رقم بزند.
در این روزها، وقتی مدیری به جای تمرکز بر نمایش‌های انتقادی و اجتماعی، به کمدی‌های تجاری روی می‌آورد، آثارش نه تنها به لحاظ محتوا بلکه به لحاظ جذابیت نیز از دست می‌روند.
در نهایت، شاید وقت آن رسیده باشد که مهران مدیری دوباره به تیم قدیمی خود بازگردد و کمدی‌هایی بسازد که هم مردم را بخنداند و هم به محتوای معنادار و انتقادی توجه کند؛ همانطور که در گذشته در پروژه‌های بزرگی چون «شب‌های برره» و «مرد هزار چهره» انجام داده بود.
انتهای پیام/