تلخ و شیرین‌های سالی که گذشت
وعده صادق ۱ و ۲ از آن اقدامات شجاعانه‌ای بود که برق امید را در چشمان جبهه مقاومت و مردم مظلوم غزه که چند ماه بود زیر شدیدترین حملات وحشیانه صهیونیست بودند، زنده کرد.
به گزارش مشرق، حسن رشوند طی یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: سال که به پایان می‌رسد ناخودآگاه این سؤال به ذهن متبادر می‌شود که در طول یک سال تلاش و فعالیت در مسیر اهداف و برنامه‌های شخصی و اجتماعی چه اقدامی انجام گرفته و تا چه میزان توفیق حاصل شده و یا در کجاها کُند حرکت کرده و یا خدای نکرده « ترک فعل» داشته‌ایم.
به تعبیر دیگر پرونده یک سال تلاش یا برعکس، قصورها و کم‌کاری‌ها، در پیش چشم رقم می‌خورد و از اعمال و رفتارهای مثبت احساس رضایت و شادابی و از اقدامات غلط و ناصواب که برآیند آن خسران و عقب‌ماندگی فردی و اجتماعی است، احساس سرافکندگی می‌کنیم.
این قاعده نه‌تنها برای فرد، بلکه برای نهاد حاکمیت نیز صدق می‌کند.
سالی که گذشت به نسبت سال‌های گذشته، برای ملت ایران، ملت‌های منطقه و همه آزادگان جهان از یک‌سو بسیار غم‌بار و تلخ بود.
شاید مشابه سال ۱۴۰۳ در طول ۴۵ سال عمر انقلاب یا نداشته‌ایم یا اگر بوده بسیار نادر همچون سال ۱۳۶۰ که به یکباره دو قوه حاکمیتی این کشور (قوه مقننه به جهت شهادت شهید بهشتی و ۷۲ یار باوفای انقلاب و همچنین قوه مجریه با شهادت شهیدان رجایی و باهنر) با بحران مواجه شد، بودیم.
فهرست کردن و پرداختن به همه آنچه در سال ۱۴۰۳ گذشت قطعا در این وجیزه مقدور نیست و تنها برای آنکه بدانیم در این یک‌سال چه خون دل‌ها خوردیم و در کنار آن، چه امیدهایی در دلمان زنده شد، به چند مورد از اتفاقات تلخ و شیرین آن اشاره‌ای کوتاه می‌کنیم.
۱- سال ۱۴۰۳ را درحالی آغاز کردیم که سال قبل از آن یعنی سال ۱۴۰۲ با شعار « مهار تورم، رشد تولید» توسط رهبر حکیم انقلاب اسلامی نامگذاری شده بود و دولت شهید رئیسی با کار شبانه‌روزی و خستگی‌ناپذیر، اقداماتی را انجام داده بودند که هرچند تورم، شاخص پایینی را در زندگی مردم نشان نمی‌داد ولی همین شاخص هم گویای آن بود که تورم ۴۵/۶ درصدی در ابتدای تحویل دولت در شهریور ۱۴۰۰ در اسفند ۱۴۰۲ به عدد ۴۰/۸ یعنی با ۵ درصد کاهش، نویدهای خوبی را برای ۱۴۰۳ می‌داد.
در فاصله دو سال و نیم از دولت شهید رئیسی دو اتفاق خوب افتاده بود.
از یک‌سو شاهد ثبات نسبی در اقتصاد بودیم و از زمان تحویل دولت در تابستان ۱۴۰۰ که دلار ۲۸ هزار تومانی تحویل دولت شده بود در پایان ۱۴۰۲ این رقم به ۴۳ هزار تومان رسیده بود.
یعنی شاهد لجام‌گسیختگی دلار ۴۳ هزار تومانی اسفند ۱۴۰۲ به دلار ۹۲ هزار و ۷۰۰ تومانی فعلی با ۱۱۰ درصد رشدی در فاصله زمانی شش ماهه نبودیم.
علاوه بر ثبات نسبی اقتصاد در اسفند ۱۴۰۲ یک اتفاق خوب دیگری هم در ۲/۵ سال فعالیت دولت شهید رئیسی افتاده بود که بسیار بیشتر از تورم و افزایش قیمت دلار اهمیت داشت و آن اهمیت دادن به بخش دوم شعار سال یعنی «رشد تولید» بود.
در دولت شهید رئیسی شاهد احیا و بازگشت ۷۰۰۰ کارخانه و واحد تولیدی به چرخه تولید کشور بودیم و احیای مراکز تولیدی باعث شد کاهش ۶ درصدی نرخ بیکاری در کشور را در دولت سیزدهم شاهد باشیم.
تحقق نسبی مهار تورم و رشد تولید در سال ۱۴۰۲ و جنب‌وجوشی که در بدنه جامعه و کار و تلاش ایجاد شده بود زمینه‌ای شد تا سکاندار انقلاب جهت شعار سال ۱۴۰۳ را به سمت مردم هدایت کنند.
این بود که شعار سال ۱۴۰۳ «جهش تولید با مشارکت مردم» نامگذاری شد.
چرا که با همت و اقدامات دولت سیزدهم تولید به روال افتاده بود و می‌توانست از این پس شتاب و جهش پیدا کند و این امر با مشارکت بیشتر مردم که مقدمه آن را دولت شهید رئیسی فراهم کرده بود، دست‌یافتنی شد.
اما صد افسوس که ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳صفحه تقویم ایران به گونه‌ای دیگر رقم خورد تا بار دیگر ملت ایران خاطرات تلخ سال ۱۳۶۰ را در ذهن خود مرور کنند.
خبر کوتاه بود «بالگرد حامل رئیس‌جمهور در منطقه ورزقان آذربایجان شرقی سقوط کرد».
اما انگار با همین خبر کوتاه زمان از حرکت باز ایستاد و دنیا بر سرمان خراب شد و اگر نبود پیام آرامش‌بخش تسلیت رهبر فرزانه انقلاب، نه ما را تاب مقاومت بود و نه جامعه با چنین آرامش و امنیتی تا برگزاری انتخابات اداره می‌شد.
رهبر معظم انقلاب در پیامی که صادر کردند به دو نکته تاکید داشتند.
یکی درباره شخصیت شهید رئیسی بود که فرمودند: «این حادثه ناگوار در اثنای یک تلاش خدمت‌رسانی اتفاق افتاد؛ همه مدت مسئولیت این انسان بزرگوار و فداکار چه در دوران کوتاه ریاست جمهوری و چه پیش از آن، یکسره به تلاش بی‌وقفه در خدمت به مردم و به کشور و به اسلام سپری شد.
رئیسی عزیز خستگی نمی‌شناخت.
در این حادثه تلخ، ملت ایران، خدمتگزار صمیمی و مخلص و با ارزشی را از دست داد.
برای او صلاح و رضایت مردم که حاکی از رضایت الهی است، بر همه چیز ترجیح داشت، از این رو آزردگی‌هایش از ناسپاسی و طعن برخی بدخواهان، مانع تلاش شبانه‌روزیش برای پیشرفت و اصلاح امور نمی‌شد.» و نکته دیگر این پیام دستوری بود که به معاون اول رئیس‌جمهور جناب آقای مخبر دادند که فرمودند «جناب آقای مخبر طبق اصل ۱۳۱ قانون اساسی در مقام مدیریت قوه مجریه قرار می‌گیرد و موظف است به همراهی رؤسای قوای مقنّنه و قضائیه ترتیبی دهند که ظرف حداکثر پنجاه روز رئیس‌جمهور جدید انتخاب شود».
همین ویژگی‌های فردی شهید رئیسی و دولت برآمده از تفکر او بود که رهبر انقلاب در دیدار با اعضای دولت سیزدهم در هفدهم تیرماه ۱۴۰۳ دولت سیزدهم را دولت «کار و امید و حرکت» نام نهادند و در وصف شهید رئیسی فرمودند: «شهید رئیسی واقعاً امیدوار و به حق، به آینده خوش‌بین بود و تصمیم قاطع داشت که به اهداف ترسیم شده برسد.»
۲- یکی از برجستگی‌های سال ۱۴۰۳ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آن‌هم درست ۵۰ روز پس از شهادت رئیس‌جمهور همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب از آقای مخبر خواسته بودند.
انتخاباتی که با امنیت کامل آن‌هم در شرایطی که دشمنان هر روز جمهوری اسلامی را تهدید به عدم مشارکت مردم می‌کردند در دور اول با ۴۰ درصد مشارکت و در دور دوم با ۵۰ درصد برگزار شد و مردم رئیس‌جمهور چهاردهم خود را انتخاب کردند.
شاید در هیچ نظام سیاسی سراغ نداشته باشیم که نظامی با این سرعت و بدون هیچ چالشی بتواند انتخاباتی را برگزار و بالاترین مقام اجرائی کشور را انتخاب کرده باشد.قطعا این توفیق بر تارک انقلاب برای همیشه خواهد درخشید که مردم ایران در شرایط تهدید دشمنان و به‌هم ریختگی و جنگ در منطقه پای صندوق رای رفتند و رئیس‌جمهور جدید خود را انتخاب کردند و نگذاشتند کشور با خلأ قدرت اجرائی مواجه شود.
۳- یکی از افتخارات دولت شهید رئیسی این بود که پس از شهادت رئیس دولت، ذره‌ای از انگیزه خدمت آنها کاسته نشد.
پروژه‌های عمرانی طبق روال، یکی پس از دیگری افتتاح می‌شد، ذخیره استرتژیک کشور از غلات گرفته تا مایحتاج عمومی مردم در انبارها به حد کافی ذخیره شده بود و بر اساس گزارش‌های رسمی، خزانه بانک مرکزی با بیش از ۴۰ میلیارد دلار تحویل دولت جدید شد، کسری بودجه جبران و دولت جدید با کمترین چالش کسری و بدهی بانکی مواجه بود و همه اینها برخلاف زمانی بود که دولت سیزدهم در سال ۱۴۰۰ دولت را از یک دولت مستقر نه از کفیل آن تحویل گرفته باشد.
۴- اما آرامش و امنیت کشور برای دشمنان انقلاب که تصور می‌کردند با شهادت رئیس‌جمهور، شیرازه ایران اسلامی از هم می‌پاشد، در شب مراسم تنفیذ رئیس‌جمهور منتخب آقای پزشکیان با ترور شهید اسماعیل هنیه توسط عوامل موساد تلخ شد.
دشمن می‌خواست امنیت جمهوری اسلامی که حادثه تلخ شهادت آیت‌الله رئیسی نتوانسته بود آن را به‌هم بزند و کشوری که ۴ ماه در امنیت وآرامش کامل فعالیت می‌کرد را با این ترور خدشه‌دار کند و ضمن گرا دادن به گروه‌های فلسطینی، اختلاف بین این گروه‌ها با جمهوری اسلامی را دامن بزند که با تیزبینی جبهه مقاومت فلسطین این نقشه شوم نیز خنثی شد.
۵- وعده صادق ۱ و ۲ از آن اقدامات شجاعانه‌ای بود که سپاه در سال ۱۴۰۳ در ۲۶ فروردین به خاطر حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق و شهادت سرلشکر زاهدی از فرماندهان ارشد سپاه در سوریه و همچنین وعده صادق ۲ بعد از ترور شهید اسماعیل هنیه و پس از شدت یافتن حملات رژیم صهیونیستی به هسته فرماندهی حزب‌الله لبنان و ۴ روز پس از شهادت سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله و عباس نیلفروشان، معاون عملیات سپاه، با پرتاب ۲۰۰ موشک بالستیک از جمله موشک هایپرسونیک فتاح، خیبرشکن و...
انجام شد.
این دو عملیات برق امید را در چشمان جبهه مقاومت و مردم مظلوم غزه که چند ماه بود زیر شدیدترین حملات وحشیانه صهیونیست بودند، زنده کرد.
۶- اما در میان این حوادث، شهادت سید مقاومت سید حسن نصرالله یکی از تلخ‌ترین اتفاقاتی بود که در جبهه مقاومت رخ داد.
ما که هنوز در غم از دست دادن سید محرومان شهید خدمت آیت‌الله رئیسی رئیس‌جمهور محبوب و مردمی خود عزادار بودیم، از دست دادن شهید نصرالله برایمان بسیار سنگین می‌آمد.
اما این فراز از پیام رهبر عظیم‌الشأن انقلاب برای شهادت سید مقاومت که فرمودند: «دنیای اسلام، شخصیتی باعظمت را؛ و جبهه مقاومت پرچمداری برجسته را، و حزب‌الله لبنان رهبری کم‌نظیر را از دست داد، ولی برکات تدبیر و جهاد چند ده‌ساله او هرگز از دست نخواهد رفت.
اساسی که او در لبنان پایه‌گذاری کرد و به دیگر مراکز مقاومت، جهت بخشید، با فقدان او نه‌تنها از میان نخواهد رفت که به برکت خون او و دیگر شهیدان این حادثه استحکام بیشتر خواهد یافت....
سیّد مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود، و این راه همچنان ادامه خواهد یافت.» تسکین‌دهنده قلوب مؤمنین و عاشقان این سید عزیز در جبهه مقاومت شد.
۷- انفجار در معدن زغال سنگ معدنجوی طبس و کشته شدن ۵۸ کارگر معدن و داغدار شدن صدها خانواده، شهادت یحیی سنوار و محمد ضیف، سقوط دمشق و حاکم شدن تروریست‌های تحریرالشام در سوریه و چند حادثه تلخ بزرگ و کوچک دیگر همه از جمله حوادثی بودند که خاطره ملت ایران و منطقه را در سال ۱۴۰۳ تلخ و تلخ کرده بود.
اما در این میان، رویدادهای زیادی را داشتیم که توانست تا حدود زیادی کام تلخ ما را شیرین کند که از آن جمله می‌توان به انتخابات ریاست جمهوری و استقرار دولت در کمترین زمان و بدون ذره‌ای مشکل امنیتی در کشور، راهپیمایی باشکوه ۲۲ بهمن آن‌هم پس از یاوه‌گویی‌های ترامپ و از همه مهم‌تر حضور رهبر حکیم و شجاع انقلاب در نماز جمعه نصر در شرایطی که دشمن صهیونیستی به صراحت تهدید می‌کرد که مراکز حساس ایران را مورد حمله قرار می‌دهد و حضور میلیونی مردم در نماز جمعه و پاسخ قاطع ملت به عربده‌کشی‌های رژیم کودک‌کش صهیونیستی از شیرینی‌های ماندگار سال ۱۴۰۳ بود.