خارج از معیارهای انقلابی‌گری

به گزارش مشرق، هفته‌ای که گذشت هفته سختی برای طیفی از مدعیان انقلابی‌گری از جمله امیرحسین ثابتی، نقدعلی و صادق کوشکی بود، چراکه از سویی در رفتار و گفتار دچار تناقض شدند و از سوی دیگر برخی رفتارهای آنان با روح سخنان رهبری در دیدار با دانشجویان همخوان نبود؛ به گونه‌ای که این ناهمخوانی به صورت متوالی و متعدد در فضای مجازی از سوی انقلابیون به آنها گوشزد شد.
آقای نقدعلی چرا سخن رهبری را وارونه منتقل کردید؟
هفته سخت این طیف از تجمع عفاف و حجاب مقابل بهارستان آغاز شد؛ جایی که در بیان نقدعلی نماینده مجلس به صراحت سخن رهبر انقلاب در واکنش به گفته‌های او در جمع مسئولان نظام تحریف شد و جملاتی متفاوت از جملات رهبر انقلاب بیان گردید.
او در مقابل کسانی که مقابل ساختمان مجلس تجمع کرده بودند به گونه‌ای جملات رهبری را بیان نمود که انگار از پشتیبانی ایشان برای این تجمع خبر می‌دهد، درحالی‌که رهبری هیچ جمله‌ای در تأیید نکات آقای نقدعلی بیان نکردند.
یکی از شواهد در تأیید این گزاره، تلاش آقای نقدعلی برای جلو آمدن و ادامه دادن سخنشان پس از عبور رهبری از سخن ایشان بود.
واقعا اگر غیر از این بود چرا نقدعلی در مراسم بیت رهبری تلاش داشت تا جلوتر بیاید و جملاتش را ادامه دهد؟
این نماینده مجلس در دیگر گفت‌وگوهای خود ادعایش را تکرار کرد، درحالی‌که تناقض او کاملا مشخص و واضح بود.
او در این چند روز نتوانست در مقابل اتهام تحریف سخنان رهبر انقلاب استدلال درستی بیاورد و از این نظر یک نمره منفی بزرگ مقابل کارنامه‌اش قرار داده شد.
این‌ها صلاحیت لیدری جریان انقلاب را دارند؟
سوال مهمی که پس از این موضوع مورد توجه قرار می‌گیرد این است که بدنه نیروهای انقلابی چگونه می‌توانند به چنین افرادی اعتماد کنند؟
اساسا فردی که سخنان رهبر انقلاب را یا درست منتقل نمی‌کند یا تحلیل وارونه ارائه می‌دهد چگونه برای نیروهای انقلابی که ولی امر خود را رهبر انقلاب می‌دانند، قابل اعتماد است؟
آیا این یک زنگ خطر برای جریان انقلاب نیست که چگونه و چرا چنین افرادی به مقام لیدری جریان ارتقا یافته‌اند، درحالی‌که در ساده‌ترین امتحان‌ها هم نمی‌توانند نمره قبولی بگیرند و سخن رهبر انقلاب را به شکلی که می‌خواهند بیان می‌کنند.
یک گرایش گزینش‌گرا و تمسکی متأسفانه به دنبال استفاده از بیان رهبری در جهت اهداف خود است.
پیش از این حمید رسایی در جریان انتخابات مجلس دوازدهم هم چنین نگرش تمسکی را از خود بروز داد و در مقابل جملات صریح رهبر انقلاب مبنی بر انقلابی بودن مجلس یازدهم گفت که سخن رهبری انشایی بود به این معنا که مجلس باید انقلابی باشد.
دوربین مخفی بود آقای ثابتی؟
نمونه دیگری از رفتار تناقض‌آمیز این جریان، جملات امیرحسین ثابتی در جمع چند متحصن مقابل مجلس بود که از آن تعبیر به دعوت به بی‌قانونی شد.
او که با چند متحصن مقابل مجلس سخن می‌گفت تأکید کرد که کار شما قانونی نیست؛ اما چون ظریف غیرقانونی معاون رئیس‌جمهور شده شما هم می‌توانید به قانون اعتنایی نکنید و کارتان را ادامه دهید.
یک استدلال عجیب از نماینده مجلس که باید منشأ قانون‌گذاری باشد؛ اما دعوت به بی‌قانونی می‌کند.
این رفتار ثابتی در حالی صورت می‌گیرد که او در نطق‌ها و تذکرهای خود مدام بر قانون‌مداری تأکید می‌کند و می‌گوید که مگر دوربین مخفی است؟
حالا باید از او سوال کرد جملات او در جمع متحصنین دوربین مخفی بود آقای ثابتی؟
جدا از موضوع تحصن اما واکنش ثابتی به موضوع رأی اعتماد به وزرا پس از سخنان رهبری بسیار عجولانه و ناپسند بود و به گونه‌ای نوشته شده بود که انگار علاقه‌ای به تصحیح برخی رفتارها از سوی این طیف وجود ندارد.
نفرت‌پراکنی از سوی کوشکی
نمونه سوم از رفتارهای سوپرانقلابی‌گونه مربوط به صادق کوشکی در تجمع عفاف و حجاب بود.
او با تندی علیه مسعود پزشکیان سخن گفت و از قرآن بر سر نیزه کردن حرف زد.
حملات این فرد که در بسیاری از اوقات در صداوسیما حاضر می‌شود و به تحلیل فضای سیاسی می‌پردازد به مسعود پزشکیان در حالی صورت می گیرد که رهبری در چند مدت اخیر به دفعات نسبت به دوقطبی‌سازی پرهیز و نسبت به نفرت‌پراکنی هشدار دادند.
درحالی‌که ادبیات رهبری حفظ آرامش و انسجام در کشور است، چرا باید چهره مدعی انقلابی‌گری این‌گونه نفرت‌پراکنی کند و با این ادبیات با رئیس‌جمهور سخن بگوید؟
کوشکی مثل هر فرد دیگری حق دارد رئیس‌جمهور و دولت را نقد کند؛ اما اگر تابع گفتار رهبری است حق ندارد این‌گونه دوقطبی‌سازی کرده و فضا را رادیکال کند.
فرصت شناخت برای جریان انقلاب
در مجموع به نظر می‌رسد که تناقض رفتارهای مدعیان لیدری انقلابیون رفته‌رفته آشکار می‌شود و در چنین بزنگاه‌هایی فرصت برای جریان انقلاب پدید می‌آید تا انقلابیون راستین که در بیان سخن رهبری امین بوده و معتقد به قانون هستند و نفرت‌پراکنی نمی‌کنند را از بقیه مدعیان انقلابی‌گری بشناسد.
منبع: روزنامه صبح نو