«دیگو گارسیا» در تیررس ایران
مرکز مطالعات عدم گسترش تسلیحات جیمز مارتین (سی.ان.اس) یکی از مراکز تحقیقاتی برجسته است که به بررسی و تحلیل مسائل مرتبط با منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی (دبلیو.ام.دی) می‌پردازد.
به گزارش مشرق، این مرکز همزمان با افزایش تنش‌ها میان ایران و آمریکا و لفاظی‌های دونالد ترامپ علیه تهران، در گزارش اخیر خود به جزئیات پایگاه داده پرتاب‌های موشکی جمهوری اسلامی پرداخته است.
پایگاه داده پرتاب‌های موشکی (اس.ال.وی) بخشی از پایگاه داده‌های مؤسسه سی.ان.اس است که تمامی آزمایش‌های پروازی، پرتاب‌ها در جریان تمرینات نظامی، پرتاب‌های فضایی و استفاده‌های عملی از موشک‌ها را که توسط ایران انجام شده است، ثبت می‌کند.
این موشک‌ها و وسیله نقلیه پرتاب موشک سبک قادر به حمل باری حداقل ۵۰۰ کیلوگرم (۱۱۰۲٫۳۱ پوند) به مسافتی حداقل ۳۰۰ کیلومتر (۱۸۶٫۴ مایل) هستند.
دیگو گارسیا، پایگاه استراتژیک آمریکا
در پایگاه داده مذکور با هدف ثبت پیشرفت‌های برنامه‌های موشکی ایران، تمامی پرتاب‌هایی که از پایان جنگ ایران و عراق در سال ۱۹۸۸ تا به امروز انجام شده، مستند شده است.
داده‌های مذکور نشان می‌دهد موشک‌های ایرانی پس از جنگ هشت ساله، مسیر صعودی در پیشرفت طی کرده‌اند و این مسئله نگرانی غربی‌ها را برانگیخته است.
این سایت با بررسی تعداد لانچرها و سکوی پرتاب در شهرهای مختلف نموداری از شهرهای مختلف و تعداد پایگاه‌های ایران نشان داده است اما در میان همه این‌ها پایگاه نیروی دریایی سپاه در جاسک (سه سکو) و پایگاه چابهار (۱۰ سکوی پرتاب) مورد توجه قرار گرفته است.
علت اهمیت این دو پایگاه این است که با پیشرفت تجهیزات ایرانی، این دو پایگاه می‌توانند به پایگاه دیگو گارسیا دسترسی داشته باشند.
این پایگاه از ترسناک‌ترین و فوق امنیتی‌ترین مراکز امنیتی و نظامی آمریکا در منطقه است.
پایگاه نظامی دیگو گارسیا یکی از محرمانه‌ترین و استراتژیک‌ترین پایگاه‌های ایالات متحده در اقیانوس هند است.
این جزیره که در سال ۱۹۶۰ توسط بریتانیا از جزایر چاگوس در اقیانوس هند از مورس جدا و به ایالات متحده اجاره داده شد، از آن زمان تاکنون نقش کلیدی در عملیات‌های نظامی ایالات متحده ایفا کرده است.
هشداری که از سوی غرب جدی گرفته می‌شود
آنچه دیگو گارسیا را برای آمریکا مهم‌تر می‌کند، موقعیت جغرافیایی آن در مرکز اقیانوس هند است که امکان دسترسی سریع به مناطق حساس جهان برای نیروهای هوایی را فراهم می‌کند و به عنوان یک دارایی حیاتی برای ایالات متحده باقی مانده است.
بر این اساس پنج سال پیش بود که روزنامه تلگراف پس از استقرار ۶بمب‌افکن استراتژیک ۵۲-Bآمریکا در پایگاه هوایی این جزیره نوشت اگرچه این پایگاه هوایی در ۳هزار و ۷۰۰ کیلومتری جنوب مرز ایران قرار دارد اما به طور دقیق باید گفت جزیره دیگو گارسیا خارج از برد موشک‌های ایران است.
اما پس از سال‌ها شرایط به نحوی تغییر کرد که از راه‌های مختلف امکان در دسترس قرار گرفتن جزیره برای موشک‌های ایرانی میسر شده است.
البته پس از حمله رژیم صهیونیستی به خاک سرزمینی ایران، حرف و حدیث‌هایی پیرامون نابودی برخی سیستم‌های امنیتی جمهوری اسلامی قوت گرفت.
با این حال طبق گزارش سی‌ان‌ان، ایران به سرعت در مسیر تقویت برنامه موشکی خود گام برمی‌دارد.
این خبرگزاری آمریکایی نوشت: موشک‌های خیبرشکن دارای بردی معادل ۸۸۰ مایل (حدود هزار و ۴۲۰ کیلومتر) هستند و موشک‌های حاج‌قاسم می‌توانند به اهدافی در فاصله ۹۰۰ مایلی (حدود هزار و ۴۵۰ کیلومتر) دست یابند.
اگرچه این سلاح‌ها از پیشرفته‌ترین تسلیحات ایران نیستند، اما بردشان آن‌ها را به ابزاری ارزشمند برای حمله به رژیم اسرائیل تبدیل می‌کند.
از سوی دیگر با توجه به الحاق ۹۵ شناور موشک‌انداز و ناو اقیانوس‌پیمای شهید مهدوی به ناوگان نیروی دریایی سپاه پاسداران نیز احتمال در دسترس قرار گرفتن این پایگاه فوق‌محرمانه آمریکایی تقویت شده است.
صحبت‌های بسیار مهم سردار تنگسیری، فرمانده نیروی دریایی سپاه بر نگرانی غرب افزوده است.
او چندی پیش گفت: جمهوری اسلامی به زودی از موشک کروز مافوق صوت ساخت داخل با برد ۲هزار کیلومتر (هزار و ۲۴۲ مایل) رونمایی و توانمندی‌های پیشرفته نظامی کشور در دفاع دریایی را تقویت می‌کند.
اما مهم‌تر از همه اتفاقی بود که در ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ باز هم توسط سردار تنگسیری در گفت‌وگویی با موضوع بازگشت ناوگروه شهید سلیمانی در مأموریت عبور از خط استوا رسانه‌ای شد.
وی گفت: در رزمایش پیامبر اعظم(ص) ۱۸ برای نخستین مرتبه از روی این ناو موشک‌های بالستیک شلیک و با موفقیت آزمایش شد و در این مأموریت همین ناو برای نخستین مرتبه تا نزدیکی جزیره دیگو گارسیا که محل استقرار نیروهای آمریکایی است نیز رفت.
در همین ارتباط، تیر سال جاری بود که اندیشکده استرالیایی با نام مؤسسه لووی نوشت: کشتی جنگی ایرانی در آب‌های عمیق اقیانوس هند، زنگ خطر را برای آمریکا به صدا درآورده است.
نیروی دریایی سپاه پاسداران در ماه مه یک مأموریت دریایی طولانی‌مدت را با موفقیت انجام داد و ادعا کرد در جریان ۳۹ روز سفر دریایی خود، از آب‌های نزدیک به پایگاه نظامی ایالات متحده در دیگو گارسیا عبور کرده و به مناطقی دورتر نیز رسید.
مؤسسه لووی نوشت: این مأموریت توسط کشتی ۳۶ هزار تنی شهید مهدوی هدایت شد.
از عرشه این کشتی می‌توان برای پرتاب موشک‌های کروز قدس-۴۷۴ با برد تا ۲هزار کیلومتر و شلیک پهپادهای شاهد ۱۳۶ با برد ۲هزار و ۵۰۰ کیلومتر استفاده کرد.
در فوریه نیز برخی خبرگزاری‌های داخلی ایران ویدئویی از شلیک دو موشک از عرشه ناو لجستیکی شهید مهدوی در خلیج فارس منتشر کردند که احتمالاً موشک‌های ضد کشتی بالستیک پیشرفته ذوالفقار و بصیر با برد هزار کیلومتر بودند.
عرشه مسطح ناو شهید مهدوی همچنین می‌تواند برای اعزام قایق‌های تهاجمی سریع استفاده شود.
این اندیشکده تأکید می‌کند: اظهار نظر امیر دریادار تنگسیری باید جدی گرفته شود و کشتی‌های ندسا ممکن است بدون هشدار به مناطق «پشت خط» حاضر شوند.
هنگام خوشامدگویی به کشتی شهید مهدوی، او هشدار داد «کشتی‌های جنگی دریانورد ما می‌توانند در هر مکانی در جهان حضور داشته باشند و زمانی که ما از آن‌ها موشک پرتاب می‌کنیم، هیچ نقطه امنی برای کسی که قصد ایجاد ناامنی برای ما دارد وجود ندارد».