«قدر» شبی که آسمان با زمین سخن می‌گوید

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: رمضان تنها ماه قمری است که نامش در کتاب مقدس ما مسلمانان، قرآن، آمده است و خداوند در آن جنگ را حرام کرده است.
در این ماه مبارک، کتاب‌های آسمانی قرآن کریم، انجیل، تورات، صحف و زبور نیز نازل شده‌اند.
در آیه ۴۶ سوره مائده آمده است: «و به دنبال پیامبران گذشته، عیسی بن مریم را درآوردیم در حالی که تصدیق کننده تورات پیش از خود بود، و انجیل را که در آن هدایت و نور است به او عطا کردیم و آن هم تصدیق کننده تورات پیش از خود، و برای پرهیزکاران هدایت و موعظه بود».
ماه رمضان، ماه نزول کتب آسمانی
روایات نشان می‌دهد پیامبران ما دارای کتاب‌های بسیاری بودند که نام آنها معلوم نیست، اما همگی آنها «صحف» (صفحه) بودند.
طبق روایتی که از رسول خدا (ص) نقل شده است، مجموع کتاب‌هایی که خدا بر رسولان خود نازل کرده‌اند، یکصد و چهار کتاب بود.
طبق حدیثی، ده صحیفه بر آدم نازل شد، پنجاه صحیفه بر شیث نبی، سی صحیفه برادریس، ده صفحه بر ابراهیم که صد صحیفه می‌شود.
در کتاب «المیزان» آمده است که امام صادق (ع) فرمودند: «تمامی صحف نزد ما محفوظ است».
و با وجود این، قرآن خود را به نام کتاب معرفی می‌کند نه مصحف.
زبور (سرود) حضرت داوود (ع) در روز دوازدهم ماه مبارک رمضان، تورات (شریعت) حضرت موسی (ع) در ششم ماه مبارک، و انجیل، که به معنای «بشارت» است، نام کتابی است که خداوند متعال آن را بر حضرت عیسی (ع) نازل کرد و قرآن فخر کتاب‌های آسمانی به این جهت آن را قرآن نامیدند که قبلاً از جنس خواندنی‌ها نبود و برای اینکه در خور فهم بشر شود، آن را به دفعات نازل کرد تا در قالب فهم بشر مادی درآید.
خداوند متعال در آیات سوره قدر تلویحاً و در آیه ۱۸۵ سوره بقره به وضوح می‌فرماید: ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن برای هدایت بشر و راهنمایی و تشخیص حق از باطل نازل شده است.
این کتاب مقدس به زبان عربی نازل و نوشته شده است و در لغت به معنای «قرائت کردن» و «خواندن» است.
ما مسلمانان آن را با نام‌های مبارک دیگری مانند قرآن کریم و قرآن مجید بسیار یاد می‌کنیم.
قرآن کریم، که آخرین کتاب آسمانی است، خداوند بر آخرین پیامبر خود نازل کرده است.
این کتاب عظیمالشأن از نظر مقام و شرافت بر تمامی کتب آسمانی دیگر فضیلت دارد، زیرا خداوند متعال مسئولیت حفاظت و نگهداری آن را از هر گونه تحریف و تغییری تا روز قیامت بر عهده گرفته است.
در سوره الحجر آیه ۹ آمده است: «بیشتر دید ما این قرآن را به تدریج نازل کرده‌ایم و قطعاً نگهبان آن خواهیم بود».
حجت‌الاسلام مهدی گرجی، استاد حوزه و کارشناس امور دینی، با اشاره به ماه رمضان به عنوان ماه نزول کتب آسمانی، اظهار داشت: قرآن کریم کتابی است که خداوند متعال آن را بر آخرین پیامبرش، حضرت محمد بن عبدالله (ص)، نازل فرموده است.
وی با استناد به آیه ۷ سوره شوری افزود: این آیه می‌فرماید: بدین سان قرآن عربی را به تو وحی کردیم تا اهل مکه و هر که را پیرامون آن است بیم دهی و از روز گرد آمدن خلق که تردیدی در آن نیست بترسانی؛ که گروهی در بهشت و گروهی در دوزخند.
این کارشناس دینی ماه رمضان را ماه پربرکت برای نزول کتاب‌های آسمانی توصیف کرد و تأکید کرد: دلایل و حکمت‌های فراوانی برای نزول این کتاب‌ها در این ماه برشمرده شده است.
گرجی با اشاره به برتری ماه رمضان، اظهار داشت: رمضان برترین ماه سال است که پیامبر اکرم (ص) آن را ماه برکت، رحمت و مغفرت دانسته و ماهی است که روزهایش برترین روزها، شب‌هایش برترین شب‌ها و ساعاتش برترین ساعات است.
وی با تأکید بر وجود شب قدر در این ماه مبارک که از هزار سال برتر است، افزود: این ماه فرصت روزه‌داری و میهمانی خدا و نزول قرآن در این میهمانی بزرگ الهی است.
گرجی ادامه داد: رمضان رحمتی است که نزول کتاب‌های آسمانی مانند باران رحمت بر دل‌ها فرو ریخت و بذرهای علم، حکمت و معرفت الهی را برای هدایت، تقوا و پرورش اخلاق در فطرت انسان‌ها بیدار ساخت.
ای شب قدر، تو را چه آیتی است؟
شب قدر، شب فرخنده‌ای است که در ماه رمضان، برترین جایگاه را در آسمان ایمان به خود اختصاص داده است.
این شب، نه تنها در طول تاریخ اسلام، بلکه در قلب هر مسلمانی، جایگاهی والا دارد.
در روایات اسلامی، شب قدر به عنوان شب برتر از هزار ماه توصیف شده است؛ شبی که دعا و نیایش در آن پذیرفته می‌شود و گناهان مؤمنان آمرزیده می‌گردد.
شعرا و نویسندگان بسیاری هم شب قدر را با زبانی شاعرانه و نمادین به تصویر کشیده‌اند.
حافظ در غزل معروف خود می‌گوید:
ای شب قدر، تو را چه آیتی است؟
که در تو هر دم، هزاران معجزه نادری است
سعدی در گلستان، شب قدر را شب فیض الهی توصیف کرده و از آن به عنوان شب نزول رحمت یاد می‌کند.
صائب تبریزی نیز شب قدر را «خال چهره ماه رمضان» یا «زیبارویی در پس سراپرده» توصیف کرده است.
قدر را قدرشناس
ماه رمضان، ماهی است که آسمان درهای رحمت خود را به روی زمین گشوده و دل‌های مشتاق را به ضیافت نور دعوت می‌کند.
این ماه، تجلی‌گاه نزول کتب آسمانی است؛ کتاب‌هایی که هر یک مشعلی فروزان برای هدایت بشر بوده‌اند.
در میان این کتب، قرآن کریم همچون خورشیدی تابان در آسمان ایمان می‌درخشد؛ کتابی که نه تنها راهنمای زندگی است، بلکه معجزه‌ای جاودانه از سوی خداوند برای انسان‌هاست.
شب‌های رمضان، سرشار از زمزمه‌های عاشقانه بندگان با خالق است.
شب قدر، نگین درخشان این ماه مبارک، شبی است که تقدیر انسان‌ها رقم می‌خورد و فرشتگان الهی بر زمین فرود می‌آیند.
این شب، فرصتی است برای بازنگری در زندگی و طلب مغفرت از پروردگار مهربان.
ای رمضان!
تو ماه برکت و رحمت هستی؛ ماهی که دل‌ها را از زنگار گناه پاک می‌کنی و جان‌ها را به نور ایمان روشن می‌سازی.
تو فرصتی هستی برای بازگشت به فطرت پاک انسانی و نزدیک شدن به سرچشمه بی‌پایان لطف الهی.
در این ماه مبارک، زمین و آسمان به هم نزدیک‌تر می‌شوند و انسان‌ها با روزه‌داری و عبادت، روح خود را از قید و بندهای دنیوی رها می‌کنند.
رمضان، ماه نزول قرآن است؛ کتابی که هر آیه‌اش دریچه‌ای به سوی معرفت و حکمت الهی می‌گشاید.
پس ای دل!
در این ضیافت الهی، قدر لحظات را بدان و از فرصت‌های ناب این ماه برای تقرب به خداوند بهره ببر.
چرا که رمضان، ماهی است که در آن، قلب‌ها با ذکر «الغوث» طنین‌انداز شده و آسمان با ندای «یا رحمان» لبریز از عشق بندگان می‌شود.