درباره اوقات تلخ پایان تعطیلات

به گزارش مشرق، یامین پور در توئیتی نوشت:
گفت: کسی‌که واقعاً شاد است، هیچ‌وقت بلند بلند نمی‌خندد.
خنده‌ی بلند اغلب برای پنهان کردن یک افسردگی درونی است.
مثل افسردگی در ساعت‌های پایانی یک تعطیلات که آدم را به دست و پا زدن برای یک شادی مضحک وا می‌دارد.
نکند زمان بگذرد و من به اندازه کافی شاد نبوده باشم!
من به‌یاد کسانی می‌افتم که در راه بازگشت از شمال، با اضطراب آخرین ساعت‌های فراغت‌شان را می‌گذرانند...
با پایکوبی دسته جمعی کنار جاده‌ها و جیغ کشیدن و بوق زدن در تونل‌ها...
شادی، کالایی نیست که با خرج کردن پول و زمان، بدست آید؛ شادی با فائق آمدن و چیره شدن بر زمان بدست نمی‌آید.
تلاش برای شاد بودن مساوی است با اضطراب و نهایتا افسردگی.
شادی از دست کسی که برای به‌دست آوردنش دست‌وپا می‌زند، فرار می‌کند.
بهجت و انبساط خاطر حقیقی، نه نسبتی با "تعطیلی" دارد و نه دارایی و نه حتی فراغت از کار.
شادی حقیقی از چشمه درون می‌جوشد.
در هنگام "انس" و نه در "نسیان".
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.