مسعود اقبالی: هفتاد درصد بازیکنان تیم ملی به درد جام جهانی نمی خورند!/ کادرفنی تجربه جام جهانی را ندارد
کارشناس فوتبال ایران می گوید اگر قرار به حفظ قلعه نویی در جام جهانی باشد باید دستیاران او تغییر کنند.
کد خبر: 706256 | ۱۴۰۴/۰۱/۱۶ ۰۹:۳۵:۳۵
روزبه دلاور| درحالی که نوروز ۱۴۰۴ با رنگ و بوی عید باستانی سپری می‌شد خبر صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام‌جهانی نتوانست آن شور و هیجان همیشگی را در جامعه برانگیزد.
به گزارش روزنامه اعتماد، تیم ملی در تهران با کسب یک نتیجه مساوی برابر ازبکستان جواز صعود زودهنگام به بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی یا حتی ورزشی را گرفت اما برخلاف سال‌های گذشته این‌بار نه حتی استادیوم موقع صعود پر بود و نه جشن و سروری فراگیر در خیابان‌ها دیده شد؛ گویی کام مردم از این پیروزی شیرین نشده است.
سفره‌های هفت‌سین با طعم تلخ مشکلات اقتصادی پهن شده بود و خبر صعود، نتوانست سایه سنگین این مساله را از دل‌ها بزداید.
به جای بوق‌های ممتد و رقص پرچم‌ها سکوتی معنادار بر شهر حاکم بود و مردم با بی‌تفاوتی از کنار این رویداد ورزشی گذشتند.
این صعود، اگرچه دستاوردی برای ورزش کشور محسوب می‌شد اما در میان دغدغه‌های روزمره و ناامیدی‌های فزاینده نتوانست به جرقه‌ای برای شادی جمعی تبدیل شود.
جام‌جهانی این‌بار، در حالی پیش روی تیم ملی قرار دارد که دل‌های ایرانیان دیگر آن شور و شوق سابق را برای تشویق ملی‌پوشان احساس نمی‌کند و سایه سرد بی‌تفاوتی بر این رویداد ورزشی سنگینی می‌کند.
شاید این صعود، زنگ هشداری برای مسوولان باشد تا دریابند که شادی واقعی مردم فراتر از پیروزی‌های ورزشی، در گرو حل مسائل اساسی و ایجاد امید به آینده‌ای روشن‌تر است.
در کنار مسائل اجتماعی از نظر خیلی صعود از این گروه و حضور در جام جهانی که با 48 تیم برگزار می‌شود دیگر افتخار محسوب نمی‌شود تا مردم برای آن رقص و پایکوبی کنند بلکه آنچه همگان خواستار آن هستند موفقیت در این تورنمنت است!
با مسعود اقبالی درخصوص حضور تیم ملی در جام جهانی و مسائل پیرامون آن گپ و گفتی ترتیب دادیم که چکیده‌ای از آن را در ادامه می‌خوانید.
صعود آسانی به جام جهانی داشتیم؟
بله.
این صعود آسان روی درایت کادرفنی به دست آمد یا در گروه آسانی قرار گرفتیم یا اینکه تلاش و تجربه بازیکنان؟
از ابتدا که قرعه‌کشی دور مقدماتی جام‌جهانی انجام شد یکی از گروه‌های آسان همین گروهی که در آن قرار داریم، بود و خب همه جامعه ورزش و به خصوص فوتبال متفق‌القول بودند که تیم ملی به راحتی از این گروه صعود می‌کند و چنین چیزی هم شد.
هر چند دو تا بازی دیگر داریم برای صدرنشینی‌که تعیین‌کننده هم نیست.
تعداد زیادی از بازیکنان قبلا در راه صعود و حضور در جام‌جهانی تجربه لازم را داشتند و توانستند این بازی‌ها را به سود خود دربیاورند.
تیم ملی ما به خاطر تجربه بیشتر نسبت به برخی از این تیم‌ها به راحتی به جام جهانی رسید.
حالا بعد از این مساله اینکه در دوره بعد چه کار می‌کنیم مورد بحث است.
به نظر شما صعود زودهنگام باعث شد تا مردم چندان استقبال نکنند یا دلایل دیگری داشت؟
مردم ما فوتبال را می‌فهمند و باشگاه ها و تیم‌های ملی پیشرفته اروپایی را می‌بینند و مقایسه می‌کنند و متوجه می‌شوند که وضعیت ما بعد از این دوره مقدماتی به کجا می‌رسد!
برای همین استقبال نکردند چون مطمئن بودند این تیم چه با تشویق مردم چه بدون تشویق آنها به جام جهانی می‌رود!
همین هم شد اما مشکل ما از اینجا به بعد شروع می‌شود.
با آمدن قلعه‌نویی و کادر جدیدش مشخص بود باید تیم ملی دگرگون شود و اگر قصد داریم در جام جهانی بازی‌های آبرو‌مندانه‌ای برگزار کنیم باید نیروهای جوان‌تر را به این تیم تزریق کرد که تا امروز چنین چیزی ندیدیم!
البته در ظاهر امر تعدادی جوان به تیم ملی دعوت شدند اما از آنها استفاده بهینه نشد حالا به برخی ده دقیقه تا یک ربع بازی دادند اما عملا مشخص بود که کادرفنی تیم ملی اعتماد لازم را نسبت به جوانان ندارد.
شاید این تفکر هم درست بود چون پشتوانه لازم را نداریم و کار بنیادی نکردیم اما می‌شود در طول یک سال و اندی تا شروع جام جهانی بچه‌های مستعد و مثل الماس نتراشیده که نیاز به صیقل کاری دارند را مورد استفاده قرار دهیم!
باید در باشگاه‌ها آزمایش شوند و حتی به فدراسیون پیشنهاد ارایه دهند که مصوباتی در این خصوص داشته باشند که به بازیکن جوان فرصت بازی داده شود و بعد به تیم ملی دعوت شوند و در اردوها و بازی با تیم‌های بزرگ به کار گرفته شوند تا به شکل تلفیقی از جوان‌ها و باتجربه در جام جهانی بهره داشته باشیم.
به نظر شما کادرفنی تیم ملی در دو بازی باقیمانده باید به جوان‌ها فرصت دهد یا باز هم همان بازیکنان قدیمی؟
باید به جوان‌ها فرصت دهند.
قلعه‌نویی یک مربی نتیجه‌گرا است اما او می‌تواند در دو بازی آینده تلفیقی از جوان‌ها و باتجربه را بازی دهد.
بازیکنان جوان را نود دقیقه بازی دهد به علاوه ستون‌های اصلی تیم ملی در جام جهانی.
جوان‌هایی داریم که می‌توانند خود را ثابت کنند و باید دو بازی را کامل بازی کنند تا برسیم به دوره بعدی.
شرایط برای صعود به مرحله حذفی جام جهانی را داریم؟
بله.
48 تیمی شده و حتی رفتن به دور دوم هم ساده است و این احتمال وجود دارد اما برای اینکه صعود بی‌اما و اگر داشته باشیم باید از بچه‌های جوان استفاده کنیم و نباید وحشت کنند!
تاریخ فوتبال ما نشان داده از دوره محمد مایلی‌کهن یا زمان دهداری به جوان‌ها بازی دادند و نشان دادند که می‌توانند جوانان ما جایگزین باتجربه‌ها شوند و فقط باید به آنها اعتماد کرد.
اگر امیر قلعه‌نویی این کار را کند به دور دوم هم می‌رسیم اما این وضعیت که من می‌بینم تقریبا هفتاد درصد بچه‌ها اصلا شایستگی حضور در جام‌جهانی را ندارند!
چراکه نه شرایط فیزیکی درستی دارند و نه تکنیکی و نه شعور تاکتیکی!
این بچه‌ها در این بازی‌ها فقط روی خلاقیت خودشان بازی کردند و هیچ‌گونه استراتژی راهبردی در حمله و دفاع نداشتند!
با این کادرفنی چقدر شانس برای صعود تیم ملی به دوره بعدی قائل هستید؟
حتی اگر خواستند قلعه‌نویی را حفظ کنند باید کادرفنی را تغییر دهند چون هیچ‌گونه کمکی به قلعه‌نویی نمی‌کنند چون تجربه مربیگری ندارند.
بازیکنان بزرگ بودند به آنها احترام می‌گذاریم و دوستشان داریم اما مربیگری و بازیگری دو مقوله جداگانه است و ربطی به هم پیدا نمی‌کند.
تیم ملی جایگاه هرکسی نیست.
مثلا الهویی هیچ تجربه مربیگری ندارد و آندو تیموریان و رحمان رضایی هیچ کدام مربیگری در سطح بالا را انجام ندادند.
تیم ملی باید رزومه خوبی داشته باشد و کاریزمای خاص تا در شرایط حساس به سرمربی کمک کند.
امیر قلعه نویی در جام جهانی مربیگری نکرده است.
یکی از دلایل انتخاب کی‌روش، کاریزمای او بود چون در تیم‌های بزرگ کار کرده بود و در جام جهانی تجربه مربیگری داشت و فضای جام جهانی را می‌شناخت.
شما وقتی فضای جام‌جهانی را نشناسی از همان ابتدا به مشکل می‌خوری!
گرفتن مدرک قدم اول است و باید سال‌ها کار کرد و یک پروسه برنامه‌ریزی شده است.
به همین راحتی یک مربی را بگذارید روی نیمکت تیم ملی، کمکی نمی‌کند.