۱۲ تابلوی دیده‌نشده از حبیب‌الله صادقی روی دیوار رفت

به گزارش مشرق به نقل از روابط‌ عمومی حوزه هنری انقلاب اسلامی، در این نمایشگاه، ۱۳ اثر از حبیب‌الله صادقی روی دیوار نگارخانه عالی رفت که از این تعداد، ۱۲ اثر برای اولین‌بار به نمایش گذاشته شده بودند.
حبیب‌الله یک هنرمند واقعی بود
در حاشیه این مراسم، حسین عصمتی، نقاش و نگارگر اظهار کرد: نکته‌ای که می‌توان در مورد حبیب الله صادقی گفت این است که او یک هنرمند واقعی بود، نه کسی که صرفا تخصص خاصی در یک رشته هنری داشته باشد.
وی ادامه داد: مرحوم صادقی کسی بود که می‌توانست ویژگی‌های یک نقاش، مجسمه‌ساز و حتی معمار را در آثار خود داشته باشد و ما می‌توانیم نوعی تسلط در رشته‌های هنری مختلف را در آثار وی مشاهده کنیم.
این هنرمند در بخش دیگری از سخنان خود گفت: حبیب الله صادقی، هنرمندی بود که به اتفاقات روز جامعه عکس‌العمل سریع نشان می‌داد و در خلق اثر، سریع و توانمند بود و گویی جزئیات اثر از قبل در ذهنش شکل می‌گرفت.
او که همه وجودش را به انقلاب سپرده بود
بر اساس این گزارش، محمدعلی رجبی دوانی در حاشیه بازدید از این نمایشگاه، گفت: مرحوم حبیب الله صادقی هیچ وقت در یک صورت و سبک متوقف نبود، چرا که نمی‌خواست خودنمایی کند.
او انسانی بود که همه وجودش را به انقلاب اسلامی می‌سپرد و با هر آنچه در نسبت با انقلاب بود، مأنوس می‌شد، کنارش می‌ایستاد و از آن دفاع می‌کرد، از جمله موضوعی چون غزه.
این پیشکسوت هنرهای تجسمی در بخش دیگری از توضیحات خود بیان کرد: از نگاه دیگر، این هنرمند درس‌های معنوی و عرفانی که از انقلاب گرفته بود را در برخی از آثارش منعکس می‌کرد تا نشان دهد که یک هنرمند انقلاب، در چه عالمی است.
رجبی دوانی در پایان تاکید کرد: هیچ هنرمندی را به اندازه حبیب الله صادقی دارای وسعت نظر و شرح صدر ندیده‌ام.
آخرین اثر او «در رثای سیمرغ تجلی» -این نقاشی در ابعاد صد متر مربع و بر روی بیست بوم بود که تصویری از تاریخ معاصر ایران تا جنایات داعش و رشادت‌های سپهبد شهید حاج‌قاسم سلیمانی را به تصویر می‌کشد- شاهکاری است که باید بسیار در مورد آن بحث و درباره جزء به جزء آن کنکاش کرد.
ماجرای یک پرتره
کامیار صادقی، هنرمند حوزه هنرهای تجسمی نیز درباره اثر پرتره‌اش که در ابتدای نمایشگاه در معرض نمایش گذاشته شده، گفت: زمانی که حبیب الله صادقی درگذشت، قرار شد هنرمندان واحد تجسمی حوزه هنری، آثاری را با توجه به تاثیری که از کارهای هنری مرحوم صادقی گرفته بودند خلق کنند و از آنها نمایشگاهی برای بزرگداشت مرحوم صادقی برپا شود.
در این راستا من نیز پرتره عمویم را به تصویر کشیدم.
البته قصدم فقط کشیدن یک پرتره نبود بلکه سعی کردم حال و هوای مجموع آثار هنری وی را جای داده و در پس زمینه کار نشان دهم.