شرط موفقیت در مقابل ترامپ ایستادگی است، نه عقب‌نشینی

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این تحلیل را وبسایت «دیپلماسی ایرانی» عنوان کرد که به حزب «ندای ایرانیان» با دبیرکلی شهاب‌الدین طباطبایی عضو شورای اطلاع‌رسانی دولت تعلق دارد.
دیپلماسی ایرانی نوشت: رویکرد ترامپ در سیاست خارجی ناشی از خودشیفتگی اوست.
او همواره به دنبال تأیید است و نسبت به تأثیرات ناشی از اقدامات خود در روابط اجتماعی و سیاسی بی‌تفاوت است.
در سطح فردی، این نوع شخصیت به دلیل عدم همدلی و نیاز مفرط به توجه و تأیید خود، برای دیگران، آزاردهنده و دشوار است.
اما در ساختار دولتی، چنین رویکردی بسیار خطرناک‌تر است.
در این زمینه، سیاست‌ها نه به منظور منافع ملی، بلکه به دلیل لذت شخصی از اعمال قدرت بر دیگران و تحقیر آن‌ها پیگیری می‌شوند.
علاوه‌بر این، ترامپ از ستایشی که به‌خاطر خودداری از اعمال آسیب‌هایی که خود وعده داده، دریافت می‌کند، بهره‌برداری می‌کند.
تعامل با ترامپ، ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی‌های اوست.
ترامپ تحت تأثیر منافع ملی یا ارزش‌هایی نظیر دموکراسی قرار نخواهد گرفت.
این عوامل قادر به تأثیرگذاری بر او نخواهند بود.
اما روش‌های دیگر ممکن است کارآمد واقع شوند.
یکی از این روش‌ها عدم تسلیم در برابر تهدیدات اوست.
کشورهایی که تعرفه‌های متقابل وضع کرده‌اند، به ترامپ این پیام را منتقل می‌کنند که از تهدیدات او نمی‌ترسند و در عین حال، فشار اقتصادی او را تشدید می‌کنند.
به‌عنوان نمونه، تعرفه‌هایی که ترامپ وضع کرده است، پیامدهای منفی به همراه خواهد داشت، چرا که نوسانات شدید بازار سهام، افزایش تورم و کاهش اعتماد عمومی به اقتصاد ایالات متحده به دنبال خواهد داشت.
به عبارت دیگر، مقاومت در برابر ترامپ به حدی آسیب‌زننده خواهد بود که او مجبور به عقب‌نشینی می‌شود، در حالی که همچنان ادعا خواهد کرد که پیروز شده است.
یکی از استراتژی‌های مؤثر در تعامل با ترامپ، عدم اتخاذ موضع ضعف، اجتناب از پذیرش خواسته‌های غیرمنطقی و اتخاذ موضع قاطعانه در برابر تحمیل شرایط یکجانبه و ناعادلانه است.
در صورتی که ترامپ متوجه شود طرف مقابل اراده‌ای به ایستادگی در برابر فشارهای او ندارد و در برابر شرایط غیرمنطقی تسلیم می‌شود، احتمالاً به‌دنبال افزایش فشارها و درخواست‌های بیشتر خواهد بود.
برعکس، در صورت مواجهه با مقاومت جدی و غیرقابل انعطاف، احتمال عقب‌نشینی ترامپ و بازنگری در سیاست‌های خود به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابد.
به‌عنوان نمونه، تصمیم کانادا به حفظ تعرفه‌های خود حتی پس از معلق شدن موقت برخی از تعرفه‌های ایالات متحده، نمایانگر رویکردی است که بر ضرورت مقاومت در برابر فشارهای یکجانبه تأکید دارد و از پذیرش امتیازدهی‌های موقت و غیرمؤثر اجتناب می‌کند.
این استراتژی به ترامپ پیامی روشن و قوی ارسال می‌کند که خواسته‌های غیرمنطقی او نباید به‌عنوان گام‌های مثبت یا پیشرفت در نظر گرفته شوند.
ترامپ در مواجهه با هرگونه امتیازدهی، آن را نشانه‌ای از ضعف طرف مقابل و فرصتی برای افزایش فشار و دستیابی به امتیازات بیشتر می‌داند.
در این راستا، هرگونه عقب‌نشینی ایران از اصول خود در مذاکرات، این پیام را به ترامپ می‌دهد که سیاست‌های فشار حداکثری او کارگر بوده است و به‌دنبال آن برای دستیابی به امتیازهای بیشتر پیش خواهد آمد.
بنابراین، پافشاری بر اصول جمهوری اسلامی ایران و ایستادگی در برابر خواسته‌های غیرمنطقی ترامپ، نه‌تنها از منافع ملی کشور دفاع می‌کند، بلکه می‌تواند به ایجاد توافقات پایدارتر و تعاملات متوازن‌تر منتهی شود.