شکوفایی علم در سخت‌ترین شرایط سیاسی دوران امامت امام صادق(ع) - تسنیم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، امام جعفر صادق(ع)، در عصری پر از آشوب و انحرافات فکری و عقیدتی و با وجود فضای اختناق و فشارهای سیاسی، از فرصت ضعف نسبی خلفا بهره برد و با ایجاد نهضتی علمی و فرهنگی، پایه‌های مکتب فکری تشیع را استوار ساخت؛ ایشان نه تنها در میدان مبارزه با ظلم، بلکه در عرصه احیای دین ناب محمدی(ص) نقشی بی‌بدیل ایفا کرد.
امام جعفر صادق(ع) در محیطی رشد یافت که آکنده از معارف الهی و تربیت معنوی بود.
از دوران کودکی، زیر نظر پدر بزرگوارشان امام محمد باقر(ع) و جدشان امام سجاد(ع) تعلیم یافت و پس از شهادت پدر بزرگوارشان دوران 34 ساله امامت ایشان آغاز شد؛ دوره‌ای که با حکومت پنج خلیفه اموی و دو خلیفه عباسی همزمان بود.
به مناسبت سالروز شهادت این امام بزرگوار که رئیس مذهب جعفری نام گرفتند نگاهی گذرا به زندگی، مجاهدت‌ها و میراث ماندگار امام صادق(ع) داشتیم؛ حجت‌الاسلام والمسلمین حسن علیدادی سلیمانی، نماینده ولی‌فقیه در استان کرمان، امام صادق(ع) را پرچمدار مبارزه با طاغوت و احیاگر دین ناب دانسته و اظهار داشت: امام صادق(ع) شخصیتی استثنایی در تاریخ اسلام بود که همزمان دو رسالت سنگین را بر دوش داشت؛ از یک سو مبارزه با طاغوت و حکومت‌های جائر عصر خود، و از سوی دیگر، احیای فرهنگی و اعتقادی دین.
وی با اشاره به وضعیت نابسامان عقیدتی و ظهور فرقه‌های منحرف در زمان امام صادق(ع) گفت: در آن دوران فرقه‌های گوناگونی با دیدگاه‌های انحرافی شکل گرفتند و جامعه دینی در معرض خطر قرار داشت اما امام صادق(ع) با برپایی نهضتی علمی، مبتنی بر حقایق مسلم و اصول اصیل دین، توانست اسلام ناب را از دام خرافات و احادیث جعلی نجات دهد.
علیدادی سلیمانی ادامه داد: چنین نهضتی تنها از شخصیتی چون امام صادق(ع) ساخته بود؛ ایشان با تاسیس کرسی‌های درس متعدد و تربیت هزاران شاگرد در علوم مختلف، توانستند فضای فکری آن دوران را دگرگون سازند.
نماینده ولی‌فقیه در استان کرمان، همچنین تأکید کرد: امام صادق(ع) در جبهه فرهنگی و اعتقادی، وظیفه روشنگری را به نحو احسن انجام داده و در مدینه، با هدایت جریان علمی و فکری اسلام، پایه‌های مذهب شیعه را استحکام بخشید؛ به همین دلیل است که ایشان را رئیس مذهب جعفری می‌دانیم.
وی با اشاره به دوران سیاسی زندگی امام صادق(ع) افزود: بخشی از امامت ایشان مصادف با حکومت بنی‌امیه و بخشی دیگر در زمان بنی‌عباس بود؛ امام(ع) در این شرایط به مقابله با ظلم و فساد برخاستند و همین مبارزات بود که به شهادت مظلومانه ایشان در سال 148 هجری منجر شد.
علیدادی سلیمانی درباره وقایع پس از شهادت امام صادق(ع) نیز اظهار داشت: متأسفانه پس از شهادت ایشان، در میان پیروان دو جریان شکل گرفت؛ گروهی به امامت اسماعیل، فرزند امام صادق(ع) گرایش یافتند، که البته وی پیش از پدر درگذشته بود و این انشعاب، منجر به شکل‌گیری فرقه اسماعیلیه شد اما خط اصیل امامت توسط یاران راستین امام، به امام موسی کاظم(ع) منتقل شد و مسیر تشیع ادامه یافت.
به گزارش تسنیم، در دوران امام صادق(ع)، بیش از چهار هزار شاگرد در رشته‌های مختلف فقه، تفسیر، کلام، فلسفه و علوم طبیعی از ایشان بهره‌مند شدند.
شاگردانی چون هشام بن حکم، زرارة بن اعین، جابر بن حیان و… که هر یک به ستون‌هایی در تمدن اسلامی تبدیل شدند؛ آموزه‌های ایشان نه تنها در میان شیعیان، بلکه در بین سایر مذاهب اسلامی نیز تأثیرگذار بوده و هست.
به‌حق، وی را باید احیاگر حقیقی دین و عقلانیت اسلامی دانست.
امام جعفر صادق(ع) در 25 شوال سال 148 هجری، در سن 65 سالگی، به دستور منصور عباسی مسموم شد و در قبرستان بقیع مدینه به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/511/