تغییر فرماندار؛ تمامیتخواهی یا دغدغه اصلاحطلبی! - تسنیم
با انتصاب فرماندار جدید کهگیلویه از سوی استاندار، موجی از حاشیه سازی برای مدیریت شهری از سوی برخی تمامیت خواهان آغاز شده است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، یدالله رحمانی، استاندار کهگیلویه و بویراحمد طی حکمی ایرج کاظمیجو را بهعنوان فرماندار کهگیلویه منصوب کرد.
کاظمیجو از اهالی فرهنگ و هنر استان و وابسته به جریان سیاسی اصلاحطلب است.
کاظمیجو دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد ادبیات و مدرک دکترای پژوهش هنر است که در کارنامه مدیریتی او ریاست انجمن سینمای جوان استان، ریاست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان کهگیلویه در دولت روحانی، ریاست انجمن هنرهای نمایشی و نیز انجمن شعر و ادب دیده میشود.
اما بلافاصله بعد از انتصاب ایرج کاظمیجو، یکی از فعالان جریان اصلاحطلبی کهگیلویه در فضای مجازی متنی تند و تهدید آمیز را در اعتراض به این انتصاب منتشر کرد که تعجب اهالی سیاست در استان را در پی داشت.
متن پیام خطاب به استاندار کهگیلویه و بویراحمد نوشته شده که بیشتر از آنکه دغدغه پویایی جریان اصلاحطلبی را گوشزد کند، تداعیکننده تلاشهای تمامیتخواهی محسوب میشود.
جالب اینکه این فعال سیاسی اصلاحطلب ضمن انتقاد شدید از عملکرد یدالله رحمانی در انتصاب فرماندار جدید کهگیلویه، از اصلاحطلبان استان بهویژه این شهرستان درخواست کرده تا برای برکناری استاندار همصدا و متحد شوند؛ زیرا این اتهام را وارد ساخته که استاندار چراغ دولت را در استان خاموش کرده است.
نقدی انتقاد تند در فضای مجازی
در حالی این اتهامات و انتقادات از سوی یکی از چهرههای اصلاحطلبی استان مطرح شده که متهم کردن استاندار به "خاموش کردن چراغ دولت" در استان و "برباد دادن تلاشهای اصلاحطلبان"، کلی و کلیشهای است و به ارائه دلایل و شواهد مشخص نیاز دارد و تأکید بر این جمله که «تنها رفتن شما هدف بعدی ماست و هیچ تعامل و گفتوگویی دیگر در کار نیست» به جای تلاش برای ایجاد اجماع و گفتوگو با هدف کمک به توسعه استان و رفع کمبودها، موجب تنش بیشتر و احتمال عدم موفقیت دولت در استان به دلیل کارشکنی برخی به اصطلاح اصلاحطلب خواهد شد.
فعالان سیاسی اگر پیام خود را دغدغهمندانه به اشتراک میگذارند، بهتر است بهجای زبان تهدید، از استدلال و ارائه شواهد استفاده کنند و به جای کلیگویی، بهصورت شفاف و واضح به عملکرد و تصمیمات استاندار و نتایج منفی احتمالی آن اشاره کنند و با ذکر مثالهای خاص و استناد به آمار و ارقام، مبانی انتقادات را قابل سنجش کنند.
تأکید میشود؛ انتقاد صرف و از سر منافع جناحی و گروهی کارآمد نیست و نتایجی برای دولت به همراه ندارد و باید به جای آن راهکارهای جایگزین و سازنده برای برطرف کردن مشکلات مطرح شوند.
حتی اگر هدف، وحدت اصلاحطلبان است، بهتر است از لحنی استفاده شود که همه گروههای اصلاحطلب را در بر گیرد و از ایجاد اختلاف بیشتر جلوگیری کند.
در این صورت پیام سیاسی به گروههای شخصیتهای سیاسی، جنبه انتقامجویانه ندارد و بر حل مشکلات و بهبود شرایط تمرکز میکند و بدین ترتیب شاهد اثرگذاری آن در افکار عمومی خواهیم بود.
انتهای پیام/